Ambazac 3

We zijn hier in Ambazac neergestreken, eigenlijk om de verwachte regen te trotseren, lees "overleven". Nu is regen niet erg, maar vastzitten omdat je camper wegzakt in de modder is minder leuk.

Over het Etang de Jonas (meer) zien we de donkere wolken en de daarbij horende buien op een prachtige manier aankomen. Het moet gezegd, het is een mooi gezicht.

Tijdens de buien komt het water, via de zijruiten, in stromen naar beneden. Maar zolang het "buiten" blijft, hebben wij beide daar geen problemen mee.

Vannacht komt de regen met "bakken" naar beneden, maar het lawaai op het dak geeft altijd een "geborgen" gevoel. Zo van "wie doet je wat" en je draait je nog eens lekker om. Heel vroeg in de ochtend, het is alweer licht en droog, bezoek ik het toiletgebouw, tenminste dat is het plan. Maar het gebouw zit op slot en dat is balen. Dan maar in de camper en ik ga weer het bed in.

Het is rond negenen als Hoofd-ontbijt licht in de duisternis brengt door de verduistering te openen. Plotseling klinkt een luide kreun. Wat blijkt, bij het openschuiven van de verduistering onder het grote dakluik, komt het opgevangen water naar beneden. Bank, kleding, laptoptas en de vloerbedekking worden kletsnat. Helemaal begrijpen we deze lekkage niet, maar plotseling hebben we even genoeg van de neerdalende nattigheid.

Ineens hebben we allebeide zin in mooie zonnige dagen, waarbij  de hagedisjes zich koesteren in de zonnewarmte.

Maandag maar eens en belletje plegen met een, voor ons betrouwbaar, camperbedrijf in Nederland.