Eerst maar even over "onze" overwinning en dan bedoel ik natuurlijk het Eurovisie Songfestival. Het festival zelf hebben we niet bekeken, maar we waren wel zo nieuwsgierig om de puntentelling, weliswaar in bed, te gaan bekijken.
Mijn hemeltje, wat een langdurig programma daaraan vooraf ging, ongelooflijk. Daar hielp trouwens een vals zingende Madonna ook niet erg bij.
Zenuwslopend, dat is de kortste omschrijving van de puntentelling, zo heb ik het ervaren. Maar de beloning was fantastisch. Duncan Laurence won met zijn prachtige Arcade.
"De mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest." Dat is een beetje wat van toepassing is op ons. Een vocht opnemend doekje in de luikrand, een teiltje op de tafel, mocht het heel hard gaan regenen. Echter, de regen kwam niet met bakken uit de lucht, dus alles bleef droog.
Ik had nog niet gememoreerd, dat het grote toegangshek open was, toen we hier arriveerden. Dat, terwijl in de omschrijving van de camping duidelijk was vermeld, dat je eerst moest bellen en dat dan het hek geopend zou worden. Het bleek namelijk, dat een Nederlander, die omschrijving niet had gelezen, het hek zelf maar had geopend, met gebruikmaking van zijn auto en caravan. Kapot dus. Wat is de relevantie van dit voorval? De camping heeft lang leeg gestaan, waardoor grote groepen travelers (zigeuners) de parkeerplaats bezetten als hun woonplek. Grote moeite hebben ze gedaan om de families te verwijderen. Vandaar het extra hek. Nu is het met de hand gesloten, want als de travelers in de gaten krijgen dat het open is, bestaat de kans dat ze weer terug komen.
Bijkomend voordeel, voor de zigeuners, is wel dat ze geen kou zullen lijden, want het brandhout ligt in grote hoeveelheden klaar. Overigens, dit is de tweede "Barrier" slagboom, voordat je op de camping kan. De eerste is om het grote parkeerterrein vrij te houden van grote voertuigen.
Deze twee paardjes staan regelmatig, vredig, achter onze camper en dus in ons gezichtsveld te grazen.
Morgen gaat het naar een camping op een eilandje in de Loire, nabij het plaatsje Amboise. De start van het bekijken van 82 kastelen........
Mijn hemeltje, wat een langdurig programma daaraan vooraf ging, ongelooflijk. Daar hielp trouwens een vals zingende Madonna ook niet erg bij.
Zenuwslopend, dat is de kortste omschrijving van de puntentelling, zo heb ik het ervaren. Maar de beloning was fantastisch. Duncan Laurence won met zijn prachtige Arcade.
"De mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest." Dat is een beetje wat van toepassing is op ons. Een vocht opnemend doekje in de luikrand, een teiltje op de tafel, mocht het heel hard gaan regenen. Echter, de regen kwam niet met bakken uit de lucht, dus alles bleef droog.
Ik had nog niet gememoreerd, dat het grote toegangshek open was, toen we hier arriveerden. Dat, terwijl in de omschrijving van de camping duidelijk was vermeld, dat je eerst moest bellen en dat dan het hek geopend zou worden. Het bleek namelijk, dat een Nederlander, die omschrijving niet had gelezen, het hek zelf maar had geopend, met gebruikmaking van zijn auto en caravan. Kapot dus. Wat is de relevantie van dit voorval? De camping heeft lang leeg gestaan, waardoor grote groepen travelers (zigeuners) de parkeerplaats bezetten als hun woonplek. Grote moeite hebben ze gedaan om de families te verwijderen. Vandaar het extra hek. Nu is het met de hand gesloten, want als de travelers in de gaten krijgen dat het open is, bestaat de kans dat ze weer terug komen.
Bijkomend voordeel, voor de zigeuners, is wel dat ze geen kou zullen lijden, want het brandhout ligt in grote hoeveelheden klaar. Overigens, dit is de tweede "Barrier" slagboom, voordat je op de camping kan. De eerste is om het grote parkeerterrein vrij te houden van grote voertuigen.
Deze twee paardjes staan regelmatig, vredig, achter onze camper en dus in ons gezichtsveld te grazen.
Morgen gaat het naar een camping op een eilandje in de Loire, nabij het plaatsje Amboise. De start van het bekijken van 82 kastelen........