Toulouse 2

Er gaat, vanaf de camping, om half tien een pendelbusje naar het dichtstbijzijnde metro station. Vandaar kun je met de metro de stad verkennen. Hoofd-rondleiding heeft al een ruwe indeling van ons bezoek gemaakt. Station "La Vache" ( jawel, station koe) is ons startpunt. Alleen moet je eerst een kaartje scoren en dat is weer even een dingetje. We staan wat te klungelen en op het laatst vraag ik maar een aardige jongedame.

Want tja, waar wil je naartoe en hoe werkt het allemaal. In Toulouse zijn 2 metro lijnen, de Rode is A de Gele is B en dat lijkt lekker overzichtelijk. Maar je moet het eindpunt hebben, anders rij je de verkeerde kant uit. Bij station "Jean Jaurés" moeten we overstappen op lijn A en dan naar "Capitool".

Het Capitool is een gebouw, dat het stadhuis en een theater huisvest. Het gebouw is gelegen aan de Place du Capitole, het hart van Toulouse. Als we binnen een kijkje willen nemen, worden we geconfronteerd met deze veiligheid- maatregelen. Kijk, daar past Hoofd-rondleiding voor.

Op naar de "Eglise Notre Dame du Taur". Als we binnenkomen verwacht je stilte, of hooguit schreeuwende kindertjes. Want het is vandaag vergeven van de schoolkinderen van alle leeftijden.

Wel, stil is het niet. De organist is kennelijk alle pijpen, met alle registers open, aan het doorblazen. Het gaat zo hard, dat ik mijn vaste kerkplekje, linksachter, moet opgeven omdat het pijn aan mijn gehoororgaan gaat doen.

Ik weet even niet wat hier aan de "hand" is, want Maria is zwart en Jezus dan natuurlijk ook. Plus dat Jezus z'n rechterhand geamputeerd lijkt.

Dan gaat de tocht naar de Basilique St-Sernin, het grootste Romaanse gebouw in Frankrijk. Het is een van de vijf grote pelgrimskerken, die op de route naar Santiago de Compostella staan.

De bouw werd gestart omstreeks het jaar 1080. In 1096 vond de plechtige inwijding plaats door paus Urbanus II. 

Als laatste staat het Jakobijnen klooster op het programma, waar de relikwieën van Thomas van Aquin zijn begraven. Kennelijk zijn ze bang dat Thomas er weer vandoor gaat, want er zijn stevige tralies rond zijn kist geplaatst.

Het is een beetje angstaanjagend als we deze zwaarbewapende militairen tegenkomen. Het lijkt alsof er iets in de stad staat te gebeuren.

Natuurlijk moeten we even de Garonne bekijken. Dacht ik een paar dagen geleden nog dat de Garonne een kanaal was. Het blijkt een rivier te zijn, die in de Spaanse Pyreneeën ontspringt maar niet helemaal bevaarbaar is. Daarom is er deels een kanaal naast gegraven, dat op Canal du Midi aansluit.

Dan terug naar het Capitool, waarachter het Metro station ligt. Toch sta je anders in de metro als je even terug al die gewapende mannen en vrouwen hebt zien rondlopen. Precies om 1 uur staan we weer in bus 59. Een kaartje hoeft niet, zegt de chauffeur, dus om half twee staan we weer bij de camper.