Het is een zware nacht, zo naar aanloop van het verhuizen van Benidorm naar Oliva. Het begint in de avond te waaien, wat lopende de nacht uitloopt op een halve storm. Het is alsof een gigantische reus, iedere keer, onze camper even door elkaar schudt. Dit laatste kan ook een boze droom zijn geweest, want op een gegeven moment word ik wakker, badend in het zweet. Maar dat komt door extreem hoge temperaturen. Het is buiten, in de nacht, 18 graden en in de camper is het 21 graden. Geen wonder dat ik zweet als een otter.
De wind blijft uit het Noorden staan en is stormachtig. Voor vertrek zien we de overburen al ruim 20 minuten staan wachten, wachten tot er eindelijk iemand komt om hun stroom af te sluiten. Gelukkig zijn wij er op tijd bij en kunnen, tegelijkertijd met de buren, ook weg.
Met een enorme slinger om Benidorm heen, passeren we eindelijk het "einde Benidorm" bordje. Tot zover hebben we nog steeds binnen de bebouwde kom gereden.
Ali vraagt zich af hoe het zou zijn om in zo'n stadje, wat tegen de bergen aan zit geplakt, te wonen. Op dit soort dagen is het zicht in ieder geval zeer beperkt, getuige de volgende foto.
Terwijl het nog steeds een halve storm waait en ik houwen en keren heb om de camper tussen de lijntjes te houden, blijven de toppen van de bergen in een dichte mist verscholen.
Zelfs het eiland voor Calpe is nog in een mist half verscholen. Hier gaan we van de kust af, wat voor vandaag maar beter is, omdat het daar nog wel eens meer zou kunnen waaien.
Ineens klinkt er in de camper een ijselijke kreet, zodat oren en zien mij vergaat. Dit behoeft enige uitleg. Zolang we nu in Spanje zijn is Ali aan het piekeren over de naam van dit gele spul, waarbij ik stoïcijns, steeds maar weer "Brem" roep om er maar vanaf te zijn.
"Acacia, acacia", herhaalt ze maar steeds weer, totdat ik begrijp dat dat de naam van het gele goedje is. De rest van de rit heb ik een zeer uitgelaten en vrolijke bijrijder naast mij op de stoel.
Bijna slaan we bij de verkeerde afslag af, terwijl Ali mij al waarschuwt, "Nee, die is te smal." Dus pakken we de volgende. Die TomTom blijft ijzeren Heinig deze afslag benoemen. Hier op deze borden staan alle concurrenten van onze camping.
