Eerst nog maar even over gisteren en de kromme sturen. Als we van de camping af rijden, worden we gepasseerd door een groepje van 8 met van die " kromme sturen." Dat wil zeggen 2 kromme sturen en de rest met een zo'n recht stuur. Het gaat niet hard, maar het slingeren is niet normaal. Ali durft er niet langs om te passeren. Op de rotonde is een prachtig pad alleen voor de veiligheid van fietsers gemaakt en waar je zonder mankeren altijd voorrang krijgt van autobestuurders. De kromme stuurtjes laten hun handen lafjes langs hun lichaam bungelen, wat kennelijk betekent dat ze op de "Grote" rijbaan gaan fietsen. De automobilisten moeten door deze onverwachte en gevaarlijke manoeuvre zwaar in de remmen. De "rechte" stuurtjes volgen gedwee, zonder zich te realiseren dat ze zich in levensgevaarlijk gezelschap bevinden. Even verderop moeten tegenliggers de rijbaan op, omdat de groep stoïcijns naast elkaar blijven fietsen.
Zo, die frustratie is er ook weer uit!
We blijven vandaag koffiedrinken in en buiten de camper en dat is ook gezellig. Ik neem het studieboek weer ter hand en ploeter verder in deze zware kost. Maar ik heb nog 4 maanden.
Ali wil vanmiddag een wandeling maken, die om onze camping heen leidt en naar een aangrenzende camping Armanello loopt.
De vorige foto leek nog wel redelijk aanvaardbaar, maar de werkelijkheid is dat het een enorme vuilnis dump is geworden.
Dan komt ook het mondaine Benidorm in een ander daglicht te staan. Want dit is ooit een landelijk weggetje naar een mooie villa geweest.
