Benidorm 27

 En zo komt er een einde aan het samen zijn met de "Benidorm Basterds."

Want vandaag is het de laatste keer van dit jaar dat we gezamenlijk koffie drinken bij Los Gemelos.

De aanleiding is het verjaren van Gerard, hier met alle cadeaus onder de arm. Rechts, in het groen, zit Annie, de huidige levenspartner van Gerard. Let ook even op Misty, het hondje van Riky en Theo. In dit geval is Theo verantwoordelijk voor het gedrag van het beestje, want bij Riky (uiterst links) zou het dier het amper overleven als ze op de tafel zou zitten. Het is een jolige boel aan de "Nederlandse" tafel. De feestvreugde bereikt een hoogtepunt als Gerard een taart krijgt aangeboden door de directie van het restaurant. Want klantenbinding is ook de Spanjaarden niet vreemd. Tenslotte komt het stel hier iedere dag een kopje koffie drinken.

Na een paar uurtjes nemen we afscheid van de hele Nederlandse enclave en huppelen we huiswaarts. Onderweg maak ik nog even een fotootje van "de Geitjes" aan de L'Avinguda de Filipines in Benidorm.

In de Hoofdstraat staan de sculpturen die vandaag of morgen verbrand gaan worden, nadat ze door honderden mensen zijn gefotografeerd. Tot nu toe hebben we iedere dag nog van het vuurwerk mogen genieten, ook al werd dat soms midden in de nacht afgeschoten. Zojuist is er in het centrum weer een hels kabaal gaande en het silhouet van Benidorm verdwijnt, zeer symbolisch, in de opstijgende rook.

Hier nog even een plaatje van het feestvarken met de taart, waar het ongemak vanaf straalt. Ik vroeg hem gisteren of we ook even voor hem moesten zingen. "Nee, asjeblieft niet, dan voel ik me helemaal opgelaten." Dus zingen we vanmorgen, met z'n zeventienen, uit volle borst "Lang zal ie Leve" voor onze Gerard. (Op de achtergrond de bediening van Los Gemelos, die het tafereel vastlegt.) Misty denkt er het hare van, weliswaar midden op tafel, maar toch.

Morgen wordt een op- en inruim dag, waarbij Ali haar uiterste best moet doen om alles weer in de camper te krijgen.