Plannen veranderen soms zo snel, dat wij er zelf door worden overdonderd. Vanmorgen is zo'n geval! Terwijl het plan is om rond 16.00 uur naar Albir te fietsen voor de inkoop, wordt dat plotseling 10.00 uur in de ochtend. Als we elkaar aankijken, bij vertrek, hebben we allebeide dezelfde gedachten, "nuvere mensjes."
Onze zijburen zijn er niet meer, dus hebben wij een, vanuit het toilet gebouw, vrij uitzicht op onze camper met Benidorm als achtergrond. Het valt nu des te meer op, dat het voormalige rustige vissersdorpje een aardige metamorfose heeft ondergaan. Het is zelfs uitgegroeid naar een beleid, dat nieuw te bouwen hotels niet "lager" mogen zijn dan 22 verdiepingen.
Goed wij gaan dus op de fiets naar Albir. Maar vlak voor vertrek worden we door een "Tukker" aangesproken op het niet dragen van een fietshelm en raadt ons dat wel met klem aan. Goede raad slaan wij nooit in de wind, al komt dit van een tukker, dus de helmen komen uit de garage en opgezet.
Maar voordat we bij "onze buren," zo heet de winkel, inkopen gaan doen, drinken we daar eerst een kopje koffie met een Eclair. Schaamtevol moeten wij bekennen dat we niet weten wat een Eclair is, hoewel we wekelijks "Heel Holland Bakt" volgen.... foei.
Nou, dit zijn ze! Bladerdeeg gevuld met bakkersroom en gedoopt in chocolade en afschuwelijk lekker.
Ik kan U verzekeren dat de lunch met 2 uur is uitgesteld.... nondeju, wat vullen die dingen.
Hier zijn ze al verorberd en als je goed oplet, zie je mijn buik nog bollen....Ik zie deze foto nu pas.
Het hele rijtje grootgrutters volgt en ik heb het genoegen buiten bij de volgepakte fietstassen te blijven. Dat is absoluut geen straf, geloof mij. Ik wil in de toekomst een essay gaan schrijven over het (wan) gedrag op een openbare parkeerplaats, bij een grootgrutter. Ik zal het hier bij laten, of nee, even een voorbeeld. Er is bij de winkelingang een bredere parkeerplaats speciaal voor invaliden. De plek is fel blauw geschilderd met daarop een immens grote rolstoel afbeelding. Dus aan duidelijkheid laat dit niets te wensen over. Ik sta ongeveer een 20 minuten buiten te wachten en die plek wordt door alles en iedereen misbruikt. Pas als we weer vertrekken zie ik de eerste gehandicapte gebruik maken van deze plek. Daarvoor is deze plek dus constant bezet door fietsen, scooters, winkelkarretjes en grote luxe bolides en dergelijke.
Dit zijn wij mensen, "ieder voor zich en God voor ons allen." Schaamteloos.
