Het heeft altijd wat voeten in de aarde, het verkassen met een camper. De buurvrouw meldt dat je maar beter van camping kan verhuizen, dan zo'n klein, beloopbaar, eindje, want je blijft bezig met heen en weer rennen.
Vanmorgen, als de Fransen vertrekken beginnen we aan de verhuizing. Dit alles onder de dreiging van regen. Maar tot dusver valt het allemaal reuze mee. Vanmorgen een paar druppels, maar tot 16.00 uur blijft het droog.
De Duitse buurman biedt ons zijn kleed, wat voor de camper ligt, aan. Dat is geen overbodige luxe, want het loopt "in" als een dolle. Met als gevolg dat Ali alle kleden uit de camper wil uitkloppen.
Wat de buurman ook al heeft gedaan is tussen ons in een windscherm neergezet, wat hij aan zijn achterkant had staan. Hij had het mij al aangeboden, maar ik wou wachten tot ze overmorgen weg zouden gaan, maar hij heeft het nu al verhuisd. Nee, hij doet het niet omdat hij geen inkijk wil. Op de foto ligt hij al onder de camper, want hij wil zijn gaas, tegen de vele katten, er onderweg hebben.
Tja en wat doet een echte zendamateur als hij op een nieuwe plek aankomt? Juist, hij spant zijn antenne op een respectabele hoogte, om zo de beste ontvangst te hebben. De grap is, dat er op dit moment slechte condities zijn. Maar we hebben zowel op de schotel op het dak als de losse schotel t.v. ontvangst.
Elkaar helpen is wel een dingetje op deze camping. Zo wordt hier de Duitse buurvrouw weer door een andere campinggast geknipt en gekapt. Ze staan nu op het zand, want wij hebben hun kleed gekregen.
Oh ja, Ali heeft met Volker geregeld dat we uit eten gaan in het restaurant waar we jaren geleden eens met hem en een aantal mensen zijn geweest.
Maar goed, al met al, kom ik zo niet aan de studie toe.
