Sinds een paar dagen vertoon ik me weer op de boulevard voor een bakje koffie met cake. "Mister Pol" begroet me allerhartelijkst en informeert naar mijn gezondheid. Het spreekt zich snel rond, in deze Nederlandse commune. Hoewel het aardig begint uit te dunnen, wat de Nederlanders betreft. Het is guur weer, de zon verschuilt zich achter het dichte wolkendek en er is een constante dreiging van regen. 15 graden geeft de barometer aan en dat is fris te noemen.
We hebben meelij met die mensen, die voor één weekeinde een bezoekje aan Benidorm hebben gebracht, want de regen kwam gisteren met bakken naar beneden. Getuige deze rivier naar de zee, die gevormd is door al het regenwater wat afgevoerd moest worden.
Meelij kun je ook hebben met deze kindertjes, die zomers gekleed de ferme wind dienen te trotseren. Kennelijk hebben de ouders zoiets van, we zijn in Benidorm, dus gaan we op z'n zomers. Ook op de terrassen zitten blauw kleumende mensen van hun drankje te genieten.
Wij hebben geen last van de kou, want bij ons brandt de kachel volop.
Plotseling verschijnt een zwaar bewapende "Seguridad" agent en loopt recht op mij af.
Maar hij heeft het niet op mij gemunt maar op de ATM (geldautomaat) pal achter mijn rug. Iets schijnt niet te werken, maar ik blijf het vervelend vinden van die bewapende figuren achter mijn rug.
Na de koffie wandelen we nog even een stukje over de boulevard en achterlangs weer terug naar TorreLevante. Hoofd-badkleding is op zoek naar een tweede badpak, want één is ook maar zo alleen. Het valt mij op, dat voor de vele elektronica winkels een stuk of drie man staan te wachten op klandizie. Steevast word ik aangeklampt door één van die figuren. Het begint me een beetje op m'n zenuwen te werken.
Even later, worden we aangesproken door iemand met een soort intekenlijst en maakt ons, met handgebaren, duidelijk dat dit voor de "doven" is. Ik denk dat het een soort petitie is en zet een krabbel en het land, want dat doet kennelijk iedereen. Dan haalt de jongeman zijn hand van de lijst en van de bedragen die "zogenaamd" geschonken zijn. Eén keer €20,- en een keer €10,-. Hoofd-financiën houdt het bij €2,-.
"Iedereen kan wel zeggen dat ie geld ophaalt voor gehandicapten " roept ze!
Na de koffie wandelen we nog even een stukje over de boulevard en achterlangs weer terug naar TorreLevante. Hoofd-badkleding is op zoek naar een tweede badpak, want één is ook maar zo alleen. Het valt mij op, dat voor de vele elektronica winkels een stuk of drie man staan te wachten op klandizie. Steevast word ik aangeklampt door één van die figuren. Het begint me een beetje op m'n zenuwen te werken.
Even later, worden we aangesproken door iemand met een soort intekenlijst en maakt ons, met handgebaren, duidelijk dat dit voor de "doven" is. Ik denk dat het een soort petitie is en zet een krabbel en het land, want dat doet kennelijk iedereen. Dan haalt de jongeman zijn hand van de lijst en van de bedragen die "zogenaamd" geschonken zijn. Eén keer €20,- en een keer €10,-. Hoofd-financiën houdt het bij €2,-.
"Iedereen kan wel zeggen dat ie geld ophaalt voor gehandicapten " roept ze!
