Nee, we zijn niet verhuisd, maar ik kom erachter dat we, om precies te zijn, in Playa de Xeraco staan!
(Gisteren was ik even aangeslagen en kon niet het dag-verhaal afmaken, dus nu maar.)
Gistermiddag stappen we op de fiets om de omgeving een beetje te verkennen.
We komen terecht op een minuscule kleine camping Vincente, pal aan het strand. Het is heel klein, zelfs een beetje bekrompen. Alleen het restaurant is prachtig gelegen.
Een schitterend uitzicht over de Middellandse zee, terwijl je geniet van je tapas.
Als we de camping op willen, moeten we door een heel smal poortje, want aan de grote poort wordt gewerkt. Als we terugkomen zijn ze aan het beton storten. Er komt iemand informeren wanneer hij eruit kan. Het antwoord luidt, "Misschien vannacht"!
We komen langs een sluisje, dat uitkomt op de zee. Kennelijk zit hier veel vis, tenminste, dat denken de vele vissers.
Als we linksaf slaan, valt ineens het kwartje. "We zijn hier eerder geweest". Op 24 maart 2016 (inderdaad, de overlijdens datum van Johan Cruijff) hebben we in Tavernes la Valldigna gestaan, met Theo en Riky. We stonden daar op Area Camper la Finca en hebben toen een fietstocht gemaakt, die ons hierlangs voerde. Alleen staan we nu op een andere, nieuwe camperplaats 6,5 km daar vandaan. Nu we weten, dat we hier prachtig kunnen fietsen, verlengen we ons verblijf tot na het weekeinde.
Bij een beetje wind komen vanuit de palmbomen, deze enorme bladen naar beneden. Vandaag komen mannen langs om de dikste bladen, uit voorzorg, te verwijderen.
Maar die bladeren moeten ergens naartoe. Dat verklaart ook de verandering in geur, over de camperplaats, van heerlijke bloesem naar brandlucht. Gelukkig staat de wind "gunstig", zodat alleen de Fransen er last van hebben.
Dan komt er via de "tamtam" een bericht binnen, wat mij een stuk vrolijker stemt dan gisteren het geval was. Door Babylonische spraakverwarringen en "Hear Say" (die hoorde van die en die etcetera), blijkt niet Nelly te zijn overleden maar iemand anders.
Mijn dag ziet er weer een stuk zonniger uit.
Vanmiddag stappen we weer op de fiets en genieten we van de heerlijke bloesems. Onderweg zien we een bord met daarop Xeraco aangeduid. Wat blijkt, Xeraco is dus NIET de plaats waar we staan! Nu missen we daar ook niks aan, als we er doorheen fietsen.
Oké, ze hebben hier een bank, waar we graag gebruik van maken. De vertaling is niet helemaal "up to date", waardoor we het gewenste bedrag in twee keer moeten scoren.
Mij vallen vaak gekke dingen op in een stadje.
Wat te denken van deze tennishal? De ontwerper heeft een goed idee gehad. "We maken het helemaal van glas, lijkt het precies alsof je in de buitenlucht speelt". Tja, maar in Spanje schijnt vaak de zon, toch? "Joh, spannen we er toch een groot kleed overheen, is dat ook weer opgelost, nietwaar?"
Nog even naar de Masymas, om de noodzakelijke voeding in te slaan, waar ik een fenomeen ontdek. Hoofd-inkoop wil een kilo aardappelen, maar er is alleen groot-verpakking en losse aardappelen.
Dus pakt ze de losse voor € 1,25 de kilo. Als ik het afweeg, zie ik dit! Ik zeg, er is een kruidenier aan haar verloren gegaan.
(Gisteren was ik even aangeslagen en kon niet het dag-verhaal afmaken, dus nu maar.)
Gistermiddag stappen we op de fiets om de omgeving een beetje te verkennen.
Als we linksaf slaan, valt ineens het kwartje. "We zijn hier eerder geweest". Op 24 maart 2016 (inderdaad, de overlijdens datum van Johan Cruijff) hebben we in Tavernes la Valldigna gestaan, met Theo en Riky. We stonden daar op Area Camper la Finca en hebben toen een fietstocht gemaakt, die ons hierlangs voerde. Alleen staan we nu op een andere, nieuwe camperplaats 6,5 km daar vandaan. Nu we weten, dat we hier prachtig kunnen fietsen, verlengen we ons verblijf tot na het weekeinde.
Dan komt er via de "tamtam" een bericht binnen, wat mij een stuk vrolijker stemt dan gisteren het geval was. Door Babylonische spraakverwarringen en "Hear Say" (die hoorde van die en die etcetera), blijkt niet Nelly te zijn overleden maar iemand anders.
Mijn dag ziet er weer een stuk zonniger uit.
Vanmiddag stappen we weer op de fiets en genieten we van de heerlijke bloesems. Onderweg zien we een bord met daarop Xeraco aangeduid. Wat blijkt, Xeraco is dus NIET de plaats waar we staan! Nu missen we daar ook niks aan, als we er doorheen fietsen.
Dus pakt ze de losse voor € 1,25 de kilo. Als ik het afweeg, zie ik dit! Ik zeg, er is een kruidenier aan haar verloren gegaan.
