Gisteravond wordt Hoofd-fotografie overvallen door een creatieve bui. Misschien mede ingegeven doordat ikzelf heerlijk zit te genieten van de eerste helft van Nederland-Chili.
In ieder geval komt ze terug met een paar mooie plaatjes van de camping. De omgeving, waar we staan, leent zich hier uitermate goed voor.
Het is woensdag en dus moet ik er weer aan geloven. Als ik Hoofd-markt erop attent maak, dat het vandaag alweer woensdag is, slaakt ze een gilletje van plezier. Dus om even over tienen slenteren we alweer over de markt in Benidorm. Ikzelf heb een enorme fout gemaakt. Het T-shirt en het, overigens nieuwe, overhemd dat ik gisteren droeg, heb ik vandaag ook aan. Ik weet niet of U het gevoel herkent, maar die fijne geniepige haartjes van het haarknippen, die in je kleding blijven plakken, leveren een enorme jeuk op. Zo loop ik dus over de markt, met een aanvechting om niet iedereen aan te spreken met het verzoek mij even over de rug te krabben. Als het zonnetje erdoor komt, wordt het alleen maar erger. Maar om nu midden op de markt mezelf te ontkleden en de haartjes eruit te kloppen, gaat mij ook wat te ver. Hoewel, als ik mijn mede marktbezoekers zo bekijk, hoef ik mij nergens voor te schamen, ook niet met ontbloot bovenlijf.
Het is woensdag en dus moet ik er weer aan geloven. Als ik Hoofd-markt erop attent maak, dat het vandaag alweer woensdag is, slaakt ze een gilletje van plezier. Dus om even over tienen slenteren we alweer over de markt in Benidorm. Ikzelf heb een enorme fout gemaakt. Het T-shirt en het, overigens nieuwe, overhemd dat ik gisteren droeg, heb ik vandaag ook aan. Ik weet niet of U het gevoel herkent, maar die fijne geniepige haartjes van het haarknippen, die in je kleding blijven plakken, leveren een enorme jeuk op. Zo loop ik dus over de markt, met een aanvechting om niet iedereen aan te spreken met het verzoek mij even over de rug te krabben. Als het zonnetje erdoor komt, wordt het alleen maar erger. Maar om nu midden op de markt mezelf te ontkleden en de haartjes eruit te kloppen, gaat mij ook wat te ver. Hoewel, als ik mijn mede marktbezoekers zo bekijk, hoef ik mij nergens voor te schamen, ook niet met ontbloot bovenlijf.
Als we bij TorreLevante koffie zitten te drinken en deze meneer voorbij zie sjokken, krijg ik bijkans medelijden met hem. Ik stel me voor dat mevrouw alleen maar aandacht voor haar beide hondjes heeft en hij, arme sloeber, op de derde plaats komt. Blacky en Withey vinden het allemaal prima en varen er wel bij.
