De blog iets later dan normaal, maar er is dan ook wel wat gebeurd. Om half elf gaan we een lekker bakje koffie drinken.
We zijn mooi op tijd om de aanvang dienst van de reddingsbrigade mee te maken.
Even later komen Riky en Theo glunderend, van oor tot oor, aan bij TorreLevante. Ze hebben het koopcontact, van hun appartement aan de boulevard, getekend. Trots tonen ze ons de sleutels. Ook Teus en Annie melden zich en na de koffie wandelen we naar het appartement.
Even later komen Riky en Theo glunderend, van oor tot oor, aan bij TorreLevante. Ze hebben het koopcontact, van hun appartement aan de boulevard, getekend. Trots tonen ze ons de sleutels. Ook Teus en Annie melden zich en na de koffie wandelen we naar het appartement.
Ik kan het appartement maar met één woord beschrijven, ADEMBENEMEND. Met alles erop en eraan en dan moet het uitzicht nog komen.
Hier het hele gezelschap, vanuit de open keuken gezien, met de heer des huizes genietend op de bank.
Drie hoog, met als gevolg dat je geen geluid van de boulevard hoort en als je de schuiframen opent komt alleen het ruisen van de zee ongestoord naar binnen.
Door het zijraam zie je de gehele boulevard af, richting Playa Poniente.
Vanmiddag probeer ik het Canal Digitaal signaal aan de praat te krijgen. Maar ontdek, dat de kabel naar de satellietschotel iets onderhoud nodig heeft en er een paar connectoren aan vervanging toe zijn. Klusje voor morgen.
Vanmiddag probeer ik het Canal Digitaal signaal aan de praat te krijgen. Maar ontdek, dat de kabel naar de satellietschotel iets onderhoud nodig heeft en er een paar connectoren aan vervanging toe zijn. Klusje voor morgen.
Om zes uur gaan we eerst maar eens een hapje eten bij de Chinees.
