Gisteravond zie ik voor het eerst ons mooie uitzicht bij nacht. Tot dan hebben we een zogenaamde "sunblocker" voor de voorruit gehad en dan zie je niet de schoonheid ervan.
De Passion, live vanuit Dordrecht, heeft me niet kunnen boeien, door de slecht gekozen liedjes en uitvoeringen daarvan, dus geniet je maar van het uitzicht.
Vandaag gaat het, voor de eerste keer deze 5 weken, te voet naar de boulevard.
Vandaag gaat het, voor de eerste keer deze 5 weken, te voet naar de boulevard.
Ik hoop dat het wel iets sneller gaat dan deze meneer, die we in het zwembad, zeer symbolisch, al tegenkomen.
Het lijkt wel of het vannacht zand heeft geregend, want alle donkerkleurige auto's zien er op deze manier uit. Oké, we zitten hier iets dichter bij de Sahara, maar het blijft toch een gek gezicht.
We hadden op de boulevard al een aantal dagen grote groepen jongetjes in trainingspakjes zien paraderen.
We hadden op de boulevard al een aantal dagen grote groepen jongetjes in trainingspakjes zien paraderen.
Nu wordt het duidelijk dat het jeugdelftallen zijn, die een Paas toernooi afwerken in Benidorm.
De lunch gebruiken we bij Theo en Riky, waar nog iets aan het geluid van de TV gedaan moet worden, om daarna de, inmiddels natte, terugweg te aanvaarden. Maar we zijn goed geëquipeerd met een enorme stormparaplu, dus we komen redelijk droog over. Maar het blijft een triest gezicht, al die nattigheid.
Dan kun je maar beter je heil zoeken in een droge "Turistic" trein, wat eigenlijk een bus is, die rondjes door Benidorm maakt. Want ja, we gaan naar het altijd zonnige Benidorm en nemen mee "1 korte broek". Maar om nu in je korte broek door deze nattigheid te moeten wandelen is ook geen lol aan.
