Benidorm 22

We missen al een aantal dagen Albert. Albert is een mede camping bewoner die hier al jaren komt, ik geloof zelfs al 20 jaar. Vroeger verhuurde hij fietsen, wasmachines etc. hier op de camping. Daar is door de camping leiding een stokje voor gestoken, maar nog steeds brengt hij iedere woensdag "De Week", een Nederlandstalige krant met Spaans nieuws, bij elke Nederlander op de camping rond. Afgelopen woensdag lag ons krantje er niet. "Kennelijk een beetje ziek", zo redeneerden wij. Maar ook rond zijn caravan zagen we hem niet meer. Vanmorgen, op weg naar de boulevard, treffen we zijn vrouw bij de caravan. "Albert ligt in het ziekenhuis, hij is gedotterd en heeft een stent gekregen", meldt ze ons. "Vanmiddag komt hij weer thuis".

Als we koffie zitten te drinken, komen Riky en Nicole voorbij. Ze zijn spullen aan het verhuizen, van de caravan naar het appartement. Deze lamp past niet in het interieur van het appartement, dus gaat die weer terug. Na de koffie wandelen we, over de boulevard, richting het oude dorp.

Onderweg zit iemand de beschoeiing te repareren. Als ik een foto van hem wil maken, staat hij op en gaat staan poseren. Heel lief, maar de bedoeling is dat ik een foto van hem heb als hij aan het werk is.

Van deze twee jongemannen is het juist de bedoeling dat ze poseren. Ze hebben zich wederzijds volledig met zand en modder ingesmeerd. Als er geld wordt gegooid bewegen ze uiterst langzaam, wat een bijzonder effect geeft.

Het valt ons op, dat het richting Poniente strand steeds drukker wordt.

In het oude dorp vormt zich een rij van mensen, voor het "Lottery Apuestas del Estado" kantoor, die allemaal een gokje willen wagen. Voor Spanjaarden is aan een loterij meedoen heel gebruikelijk. Je moet dus niet vreemd opkijken als je voor een pand, waar loten worden verkocht, soms lange rijen wachtenden ziet staan. Nu het richting "Semana Santa" loopt is het helemaal kassa.

In het centrum van het oude dorp wordt het steeds drukker en kun je bijna "over de koppen" lopen.

Hoewel sommigen het leuker vinden erbij te gaan zitten, in de vensterbank.

De duifjes nabij het Poniente-strand zijn altijd weer een genoegen om te zien.

Met een laatste blik op het Poniente-strand keren we onze hakken om de wandeling terug te ondernemen. Een wandeling van twee uur, ik vind het netjes.