Gistermiddag wordt het drukkend warm en als we de weersverwachtingen raadplegen worden we gewaarschuwd voor stortregens en onweer. We draaien de camper alvast, want de boel is hier een beetje “drekkig” en de afgrond, na het paadje, is diep. Want om nu vast komen te zitten is ook zo wat! Het blijkt een goede keus. Om 6 uur steekt er een enorme storm op en begint het even later te plenzen. Maar wij staan nu op het hoge en droge gedeelte van de plek, dus het zal ons een zorg zijn.
Als we wakker worden is het gelukkig weer droog, want het heeft de hele nacht geregend en we soppen om de camper. Van de camping eerst maar even naar de Lidl, want die weten wij nu, dankzij een vriendelijke Fransman, haarfijn te vinden. Inkopen doen en op naar Saint Palais.
Achtereenvolgens passeren we de rivieren de Adour, de Garonne en daarna de Dordogne. Deze rivier heeft haar naam te danken aan de streek waar ze ontspringt.
Het is gek weer, want het ene moment komen er dreigende wolken overdrijven en het andere moment fleurt het op en komt de zon tevoorschijn.
Vlak voordat we Saint Palais binnenrijden begint het ongelooflijk hard te waaien, maar we vinden een mooi plekje, pal aan het zwembad. Bij het vlak zetten van de camper, want het terrein is hier nogal glooiend, rolt de camper iets naar achteren en zakt de keg de zachte grond in en komt rechtop onder de camper te staan. Gelukkig is het nog geen middagrust, want die mensen waren onmiddellijk weer ontwaakt als mijn aanwijzingen geefster van zich laat horen.
Vanavond gaan we bij Aletta eten.
