Allereerst dit, ik heb www.hermandevisser.nl zodanig aangepast dat het nu ook voor mobiel gebruik geschikt is gemaakt!
Ik hoor verschillende mensen zich afvragen “waar ken ik toch de naam van dit plaatsje ook al weer van”. Wel: “Op 9 juni 1660 vond hier het huwelijk plaats tussen Lodewijk XIV van Frankrijk en Maria Theresia van Spanje.” Lodewijk de 14e is denk ik wel de meest beroemde, of beruchte, Franse koning ooit, “de Zonnekoning”.
Gistermiddag rijden we nog even naar het centrum van het stadje, want mijn lekkerbek wil, zal en moet ijs eten. Mij overkomt een derde cultuur shock. Is het in Spanje de gewoonte om ver voor een zebrapad te stoppen voor “overstekers”, hier in Frankrijk denken ze daar iets anders over. Als ik op het zebrapad, met de fiets aan de hand, sta en probeer over te steken, doet iemand nog doodleuk een poging mij omver te rijden. Als ik hem een beetje verongelijkt aankijk, krijg ik ook nog eens de “middenvinger”. Ach ja, Frankrijk het is weer even wennen.
Dit meisje is haar fietssleuteltje, tussen de planken, verloren. Een charmante Fransman haalt een boormachine en maakt een aantal planken voor haar los. We zijn niet blijven staan totdat het sleuteltje is gevonden, maar het gebaar is natuurlijk vertederend.
Na de “Dame Blance” voor mevrouw en een espresso voor mij, die overigens geserveerd wordt met een glas en een volle fles water, moet er even geld gescoord worden. Ik ben vandaag aan de beurt en pin voor € 200,=. Hoofd financiën grijpt onmiddellijk de pecunia uit de machine om het na te tellen. € 50,= te weinig is haar conclusie. Ze telt nogmaals en blijft bij haar vaststelling. Ik grijp het geld en met het bonnetje stap ik boos de bank binnen. Ik word door de kassière vriendelijk begroet, maar ze is nog even bezig met de computer, terwijl ik mij bedenk hoe ik mij in het Frans moet beklagen. Mijn hoofd beveiliging heeft nog even de fietsen op slot gezet en komt ook binnen. Ik tel nog één keer het papiergeld. Precies € 200,= en daar sta ik dan, compleet voor, ja voor wat eigenlijk………..?
Dat we hier, nog steeds, in Baskenland zijn laat deze atletische jongeman zien door het dragen van zo’n authentieke Baskische baret.
Oké, vandaag is een beetje een “bomber”, want het weer speelt niet mee. Terwijl we wakker worden tikt de regen al zachtjes op het camper dak, terwijl we van plan zijn een fietstocht te maken. Het weer blijft dreigend en er wordt gekozen voor “thuisblijven”. De fietsen gaan alvast op de fietsdrager en juist dan komt de regen met bakken naar beneden.
Maar het is geen goede dag als er niet iets is ondernomen, dus gaat mijn activiteiten begeleidster er alleen op uit om bijvoorbeeld deze plaatjes te schieten.
Sommige Fransen staan je op het zebrapad naar het leven, weer anderen gaan iets losser met de verkeersregels om, (ik zie tenminste een parkeerverbod achter het voertuig) maar het blijft een leuke Eend.
Nu ik dit schrijf, breekt de zon in al zijn glorie door het wolkendek en wordt het warm in de camper.
