Vertelde ik gisteren over onze Engelse buren? Op het eind van de middag verkassen ze naar een plekje even verderop in het straatje. Wij speculeren wat de reden kan zijn, waarbij ik word beschuldigd de televisie te hard aan te hebben tijdens een verslag van de Giro de Italië. Ik denk dat het komt omdat mijn vinoloog wat koeltjes reageert op een vraag van de buren welk merk wijn ze drinkt! Dan, een klein half uurtje later, als ze alles weer op hun plek hebben, komt meneer zich verontschuldigen “ We did not want to be rude” (we willen niet onbeleefd zijn) “maar daar zitten we beter uit de wind en lekkerder in de zon”. Wij zitten met het schaamrood op de kaken.
Vandaag fietsen we nog even naar het strand, waar we een eenzame trekker aantreffen. Even later ontdekken we waar die voor wordt gebruikt.
Van zee komt een vissersbootje aanvaren en stuift het strand op. De visserman stapt uit, haalt de trekker en laadt het bootje op de trailer en rijdt weg, waar moeders achterin het bootje mag blijven zitten. Dit gehele gebeuren duurt misschien 5 minuten, kortom, dit hebben ze kennelijk vaker gedaan.
In Frankrijk is het toegestaan overal je camper neer te zetten, hoewel, tegenwoordig, stadskernen en dorpjes wel verschoond moeten blijven van deze exercitie.
Tja, dat trekt natuurlijk ook zogenaamde “Travellers” aan, die dan daar een klein kampje opslaan.
Met als gevolg dat de “nette” camperaars, maar aan de overkant bij elkaar kruipen. Zo van “soort zoekt soort”.
Morgen gaat het verder, maar ik wil nog wel even iets kwijt over deze “Camping Les Amiaux”.
Want het blijft vreemd dat hier wel 5 verschillende organisaties hun eigen verhuur van tenten en huisjes hebben. Terwijl het publiek het nog helemaal laat afweten, zijn de “kantoortjes” op werktijden gewoon bezet.
