Zo, dit is me het dagje wel! Maar laat ik bij het begin beginnen. We kiezen vandaag voor de toeristische route en dat betekent dat we over 145 kilometertjes ruim twee en een half uur gaan doen. Met als gevolg dat we veel verkeer gaan tegenkomen.
Want wat te denken van dit “bootje” dat onder begeleiding van een konvooi begeleider en twee politie motoren zijn weg over deze smalle weggetjes probeert te vinden. Je wordt gedwongen om uiterst rechts te gaan rijden.
Prachtige dorpjes komen we door plus een aantal van dit soort bouwsels wat, hoogstwaarschijnlijk, watertorens zijn. Waar ze hier helemaal fan van zijn is de aanleg van rotondes. Ik denk dat we er vandaag een kleine twintig zijn gepasseerd. Hier komt ergernis 1 : TomTom heeft een nieuw soort aanduiding ingevoerd, want was “vroeger” de aanduiding, “Neem op de rotonde de 1e of 2e afslag!”. Tegenwoordig is dat veranderd in “Ga de rotonde rond en neem de 1e of 2e afslag”. “Ga de rotonde rond” werd alleen gebruikt als je helemaal terug moest omdat je verkeerd was gereden. Als je je gaat ergeren aan “Ga de rotonde rond…”, dan kan ik je op een briefje geven dat na 15 keer, het je de strot uitkomt.
Voor vandaag hebben we een camping uitgezocht met WiFi, dus komt deze Blog gegarandeerd bij jullie aan. Maar eerst gaan we het stadje even verkennen, want er dreigt regen, dus op de fiets.
700 meter verderop ligt de oceaan aan je voeten, alleen is het wat frisjes om te gaan zwemmen.
Misschien is dat ook wel wel de reden dat er maar één eenzame strandgast, geheel gekleed, zich aan het vermaken is.
Het stadje is 4 km verderop en lijkt uitgestorven, maar gelukkig is er een kerk. Jawel hoor, hij is open, dus moet er even een kijkje genomen worden, terwijl ik buiten de fietsen sta te bewaken.
Het altaar krijgt, even, wat extra aandacht en dan is het ook alweer genoeg.
Terug op de camping, met WiFi, ontdek ik dat dit het nog steeds niet doet. Dus meld ik me bij de receptie. “Maar meneer, de WiFi doet het uitstekend, iedereen heeft verbinding”, zegt de charmant uitziende juffrouw achter de balie. “Nee mevrouw, ik ben er al 2 uur, met allerlei verschillende apparaten, mee bezig en ik krijg geen verbinding. Er ontstaat een discussie, waarvan ik nu al weet dat ik die niet ga winnen. Ze grijpt op een geven moment mijn telefoon, die al een tijdje connectie probeert te maken met het Campingnetwerk en logt in. “Kijk het werkt!” zegt ze triomfantelijk. Ik ben met stomheid geslagen. Maar juist op dat moment komt er iemand de receptie inlopen “Geen Internet!”, roept hij. “En ik dacht dat ik de “enige” was met dit probleem juffrouw?” Als ik mijn telefoon weer oppak zie ik dat ze op een totaal ander netwerk is ingelogd. Ik ga terug naar de camper, maar daar is juist dat netwerk niet te vinden. Ik weer terug naar de receptie. Maar ze blijft mij niet geloven! Ik ontplof zo’n beetje en opeens komt de aap uit de mouw. Er is gister een monteur bij geweest en toen werkte het even! Ze probeert de baas te bellen, maar die neemt niet op. Als ze even later aan de wasvrouwen gaat vragen hoe het kan dat het Internet het niet meer doet, heb ik het gehad en verlaat, gedesillusioneerd, de receptie.
Ik wil hier weg, maar de reisleiding houdt mij tegen.
