Herinneringen….
In de enorme tuin van Johan en Ruby staat de draagstoel, die ontworpen en gemaakt is door Tanja, de overleden vrouw van Johan.
De zij- voor- en achterwanden zijn geheel vervaardigd van glas in lood en geven een feeëriek beeld, als je op een zonnige dag in de draagstoel plaats neemt. Het blijft een mooie en dierbare herinnering aan de kunstzinnige kant van Tanja.
Vandaag gaan Johan en Ruby er even tussenuit en mogen wij de zorg over de moeder van Ruby dragen.
Nu heb ik, al een paar dagen geleden, haar vertrouwen gewonnen door liedjes voor en met haar te zingen. Hier en daar laat het geheugen haar wel eens even in de steek, maar door haar rustig de tijd te geven komen de herinneringen, zo nu en dan, weer boven drijven.
Als ik op haar kamer een trouwfoto van haar erbij pak moet die herinnering van heel ver komen. De vier namen van haar broers en zussen, worden daarentegen zonder enige moeite naar boven gehaald.
Dan kom ik op het idee om gezamenlijk een fotoboek te gaan bekijken, dus gaat mijn hoofd foto’s, vrijpostig als ze is, op zoek naar een album. Onder het bladeren door het fotoboek geeft de moeder van Ruby herhaalde malen te kennen dat “dit zo leuk is om alles weer eens te bekijken”
Herinneringen worden op deze manier weer uit hun stoffige laatje getoverd.
