Twee foto’s, die de schoonheid van St. Jean de Luz nog eens onderstrepen. De bovenste is het strand langs de boulevard, de onderste is het vissershaventje, dat nog steeds in bedrijf is. Als heldere sterren zien we scheepjes in het donker, vlak voor onze neus en fel verlicht, hun visjes proberen te vangen.
Het is even wennen als een schim pal over je dak langs scheert, maar het is en blijft een enerverend gezicht. Deze Parapenters of Paragliders zien we al geruime tijd langs deze kust van de hoge bergen af starten om vervolgens op de thermiek minuten lang rond de berg te zweven.
Gisteravond weet mijn fotografe nog juist de laatste zonnestralen op camera te vangen. Het is een mooie zin, maar in werkelijkheid zit ze al geruime tijd, met de camera in de aanslag, te wachten tot dit moment.
Vandaag verlegt ze haar aandacht naar de mannen in zee, die bezig zijn een golfje mee te pikken om vervolgens op de golf richting kust te “rijden”. Verschillende technieken zien we, zoals de mannen, die staande op hun surfboard, het zogenaamde “Suppen”, oftewel Stand-Up Peddle” met hun golf proberen mee te peddelen. Anderen geven er de voorkeur aan op hun board te liggen en dan snel te gaan staan om hun board beter te kunnen sturen.
Eigenlijk begrijp ik haar fascinatie voor deze sporters wel, want als zo’n adonis uit het water komt, met een buik zo strak als zijn surfboard, hoor ik naast mij een diepe zucht. Nu is deze “dude” ook wel overtuigd van zijn eigen schoonheid, want aan zijn peddel is een cameraatje gemonteerd waarmee hij zichzelf kan filmen.
