vrijdag 19 mei 2017

Carnac 1 Bretagne

Bretagne, “dat kunnen we niet overslaan”, aldus mijn reisleidster. Die krijgt het overigens nogal zwaar vandaag, want ze krijgt woorden, noem het maar ruzie, met TomTom. Het gevecht gaat zover dat de bestuurder de opdracht krijgt te stoppen, rechtsomkeer te maken en de weg te vervolgen zoals die door de bijrijder wordt aangegeven.

DSCN5214 (800x450)

 Het is druk, maar mooi om zo langs de kust te rijden. Diverse rivieren en riviertjes passeren we, waar veel zeiljachten liggen afgemeerd. Als we Carnac naderen krijgen we weer een opdracht van TomTom, die ons wederom langs veel te krappe straatjes door een dorpje leidt.

DSCN5216 (800x450)

De bewoners die we hier en daar passeren kunnen hun verbazing niet onderdrukken, “wat moet zo’n camper door onze, toch al nauwe, straatjes?

DSCN5217 (800x450)

 Prachtige plekjes komen we langs, maar het blijft donders goed opletten, mede omdat de dorpsbewoners er niet op rekenen.

DSCN5213 (800x450)

Met gemak zouden we deze reis de “Tour de Brem” kunnen noemen, want vanaf het zuiden van Spanje tot hier komen we bloeiende Brem tegen. Terwijl het in het zuiden al maanden geleden bloeide, komt de natuur, hier in het noorden, ook nu tot leven.

De gehele weg wordt er gesproken over “rechtopstaande stenen”, want die gaan we in Carnac tegenkomen en of ik maar even het andere woord daarvoor bedenk. Nu kom ik niet verder dan Dolmen, want zo heet tenslotte de camping waar we naartoe rijden. Maar dat is niet voldoende, dus probeer ik Menhir en dat schijnt de behoefte te bevredigen.

De camping bestaat voor het overgrote deel uit huisjes of stacaravans, die nog niet bewoond worden. Misschien dat dit gedurende het weekeinde verandert. Deze mevrouw van de camping is de eerste die geen Engels spreekt, dus worden wij gedwongen Frans te spreken en dat gaat wonderwel goed. Temeer daar de mevrouw heel geduldig is en niet al te rap op z’n  Frans repelt. Ik moet trouwens bekennen dat ik in het verleden mij wel eens negatief over het Franse volk heb uitgelaten. Langzamerhand ontdek ik de juistheid van de woorden van de man van een oud collega van Ali. “Er zijn ook aardige Fransen, hoor Herman”.