In al haar wijsheid heeft hoofd routeplanning voor vandaag besloten naar Dinard te rijden. Dit betekent een afstand van maar liefst 40 kilometers. Maar het worden 40 lange kilometers, want ten eerste is het mistig.
Mistige omstandigheden, gecombineerd met smalle weggetjes, leveren altijd iets meer problemen op. Lange tijd sukkelen we achter een camper aan. Als 90 is toegestaan, rijdt hij 70, bij 50 vindt hij 30 meer dan genoeg, et cetera. Nu is het geen probleem als iemand rustig aan het rijden is, maar onverwachts het anker uitgooien is vervelend. Hij hoeft maar iets geels met rood te zien, of een flauwe bocht te naderen en het gaat op de rem.
Tien minuten later sluiten we weer achteraan, in het rijtje, bij onze camperaar. Als hij afslaat slaken we zucht van verlichting om, even later, achter een 40 km autootje aan te rijden.
In een stadje, waar de markt op de doorgaande weg is gepland en we daardoor een “Deviation” voorgeschoteld krijgen, worden wij door een achterop komende auto met lichtsignalen gewaarschuwd. Als ik stop en het raampje laat zakken komt mevrouw naast ons staan. “Marsje pjee, marsjepjee roept de mevrouw meermaals, maar dat komt bij dit boertje niet aan. Ze probeert een vertaling te vinden en roept “Open”. “Aha, roep ik dankbaar,”Mercie bien” terwijl ik het nog steeds niet begrijp! Als mijn bijrijder de deur opent zien we het probleem: het trapje steekt nog steeds uit. Normaal begint dan een zoemer te klagen, maar dat is deze keer achterwege gebleven.”Marchepied” betekent “Traptrede”, dus weer wat geleerd!
We zijn op tijd in Dinard, dus gaan de fietsen van het rek en verkennen we het kustplaatje.
Ik maak vanaf de boulevard een foto van een wonderlijk beeld, dat aan de het strand staat. Pas later, als we een wandeling langs het strand maken, ontdekken we wie het moet voorstellen……..
Nu nog even iets over onze navigatie. Het is werkelijk bedroevend hoe deze laatste update van TomTom met onze routes omgaat. Eergisteren belanden we op een doodlopende weg, vandaag herhaalt het apparaat deze exercitie tweemaal. Verder ziet het ding kans om ons op de meest smalle weggetjes te sturen, waar je maar beter geen tegenligger wilt tegenkomen. Het is kennelijk bedoeld als een zogenaamde “afkorting”, maar dat slaat soms helemaal nergens op.
Toch de Firma TomTom maar eens op de hoogte te brengen van deze omissie.
O ja, het beeld is van Alfred Hitchcock een beroemde Engelse filmregisseur van onder andere Psycho en Vertigo. De vogels op zijn schouders duiden op een beruchte film die hij maakte, Birds.
