Niet alleen de wekelijkse mark is een aantrekking van Oliva, maar ook een wandeling door het stadje levert altijd wel een paar mooie plekjes op. Als we ons wat verder van het centrum verwijderen, valt Ali haar oog op een in de verte liggende kerk. Maar om daar bij te komen valt, om den drommel, nog niet mee. Het wordt een enorme klim want, wat blijkt, de kerk ligt op een heuvel.
Als we eindelijk naar boven zijn gesloft, moeten we een teleurstelling wegsteken, want de kerk is hermetisch afgesloten. Echt eromheen wandelen is ook geen optie, want dan moet je weer naar beneden en dan weer omhoog.
Het zijn hier ongelooflijk smalle weggetjes.Ik stel me zelfs voor dat je hier niet eens met de auto kan rijden. Maar dat lijkt mee te vallen, want we ondekken dat de auto’s op een hogere verdieping wel kunnen komen.
Op de terugweg komen we deze schoorsteen tegen. Het is maar de vraag of hij of zij zo gemetseld is, of in de loop der tijd deze vorm heeft gekregen. In het eerste geval stel ik me voor dat er 2 metselaars bezig zijn geweest met de ruggen naar elkaar toe. Als dan de ene een dikkere voeg gaat hanteren krijg je dit effect, of het laatste deel van de toren is vlak na de carnaval gemetseld.
Er bereiken ons alarmerende berichten uit de omgeving, dat het overal verschrikkelijk druk is op campings. Dus bellen we met camping Villasol in Benidorm. In vloeiend Spaans wordt de telefoon opgenomen, waarop ik nog net uit kan brengen “Usted Habla Hollandese?”, “Jazeker” komt het in perfect Nederlands over de telefoon terug. Ppfft , dat was anders een lastig gesprek geworden. Maar het komt erop neer dat we niet kunnen bespreken, maar ons s’ochtends maar moeten melden om naar, eventuele, plekjes te komen kijken.
Het plan is om daar a.s. donderdag naar toe te gaan.
