Dreigende wolkenvelden en hevige rukwinden is het huidige weertype. Vreemd want het kwik loopt op naar ruim 20 graden, maar geen streepje zon is er te zien. Gisteravond kregen we beelden van, door de wind, omver gegooide wielrenners in Benidorm en hier is het al niet veel beter. Dus in plaats van met de fiets naar het stadje, gaan we lopen. Eerst doen we de Chinees aan, die van een Xenos, Action en Zeeman bijelkaar. Werkelijk ongelooflijk, wat een assortiment. Ali is op zoek naar een badmuts, want haar haar gaat zo langzamerhand aanvoelen als een “bos touw”, zoals ze dit zelf zo plastisch omschrijft. Het drink- en zwemwater is hier met chloor behandeld en kennelijk kan het haar daar niet zo goed tegen. We werden een paar dagen geleden met de neus op de feiten gedrukt, toen we iets vroeger gingen zwemmen. De medewerker van het Bonterra Park stuurde ons weer weg, want zoals hij het uitdrukte er was nu nog een “Chemical Proces” gaande en dan bedoelde hij het zwemwater. De badmuts wordt een silliconen geval, die je bijna oneindig kan uitrekken, dus past hij ook op, of over, het hoofd van mijn kokkin.
Onderwijl “sneup”ik door de winkel en kom allerlei hebbedingetjes tegen. Ik scoor een paar klemmetjes, waarmee ik het doek boven het hefbed in de camper goed kan vastzetten.
Dit voorkomt dat het doek, met het bed omhoog, zo vreemd voor het raam fladdert. Ja Ordnung muss sein.
Als het klussen achter de rug is gunnen we ons even, via Chromecast en NPO, een paar afleveringen van Zondag met Lubach. Het is maar waar je van houdt nietwaar?
U merkt het al, zo’n dag van niet teveel doen… m.a.w. ”My kinda Day”
