zaterdag 6 februari 2016

Benicasim 17

Zwemmen, boodschappen, lunch en dan als een speer op de fiets, want stel dat je niet genoeg beweging krijgt en “die Pens” van mij niet in omvang afneemt. Het feit dat het tussen Quotes staat betekent dat ik iemand citeer. Afvallen is een noodzakelijk goed i.v.m. diabetes.

Via de boulevard gaat het richting Castellon, pal langs de Middellandse zee. De zon schijnt, maar de temperatuur blijft op 15 graden hangen en dan voelt het frisjes aan. Even voor Castellon “steken we aan” voor een kop cappucino, of wat daar voor door moet gaan. Hier vlakbij is een miniscuul vliegveldje waar continu parachutisten gedropt worden. Soms in groepen van 5 of als zogenaamde “tandemsprong” waarbij een parachutist nog iemand, op zijn buik, meeneemt.

SAM_0275 (800x600)SAM_0260 (800x600)SAM_0272 (800x600)

Als zo’n vliegtuigje terugkomt, maakt het een, voor een leek, afgrijselijke enge landing. Hij stort zich werkelijk naar beneden, om op het laatste moment een zeer scherpe bocht te maken en zo de landingsbaan op te stuiteren. Als ik dit voor de eerste keer aanschouw, heb ik het idee dat hij, in de bocht, met zijn vleugeltip de grond zal raken.

We rijden nog even verder, want Ali heeft een Planetarium ontdekt, richting Castellon.

SAM_0292 (800x600)

Maar vlak daarvoor ontdekken we een aantal campers bijelkaar geparkeerd, dus nemen we even een kijkje. We raken aan de praat met een stel Nederlanders die hier al jaren overwinteren en zich nu een prachtige Rapido Randoneur integraal hebben aangeschaft. Ze kennen alle camperplekken en staan bijna nooit op een camping. Maar ja, “as jou ut Harlinge komme, bin je net su snel bang, nou”. Hij draagt het silhouet plakplaatje van de “Stiennen Man” dan ook met trots op zijn camper.

Stienen man

De “Stiennen Man” is een standbeeld op de Westerzeedijk bij Harlingen.

We rijden nog even door naar, alweer een verbinding met Friesland en wel naar het Planetarium van Castellon.

SAM_0291 (800x600)

Een planetarium is een schaalmodel van ons zonnestelsel. Zo'n model was eeuwenlang geheel mechanisch. In 1924 ontstond het eerste planetarium dat gebruik maakte van projectie. De huidige planetaria zijn vrijwel allemaal van dit type. Even een stukje geschiedenis. Mechanische planetaria zijn bekend uit verschillende vroege culturen. Archimedes zou al hebben beschikt over een primitief planetarium waarmee de bewegingen van de zon, de maan en de planeten konden worden voorspeld. In 1902 ontdekte archeoloog Spyridon Stais tussen de voorwerpen, die in een scheepswrak bij Antikythera waren gevonden, een klomp geoxideerd materiaal met daarin een mechanisme met tandwielen. Aangenomen wordt dat het mechanisme, dat uit 82 v.Chr. dateert, werd gebruikt als astronomisch uurwerk. Eise Eisinga bouwde in Franeker het oudste nu nog werkende mechanische planetarium dat hij in 1781 voltooide.

Nu maar eens kijken of dit geheel ongeschonden door het redigeren komt.