Mijn zondag wordt helemaal op de kop gezet, want “WNL op zondag” wordt vandaag niet uitgezonden in verband met het WK sprint schaatsen. Maar het kan altijd nog erger want er is markt op vijf minuutjes lopen van de camping. Dus Harry Mens wordt deze zondag overgeslagen, met andere woorden, ”zeg maar dag met je handje tegen mijn Zondaggevoel”. Ontbijt, aankleden en hup in de benen.
Ver voor de afzetting begint de markt al en het protocol gaat als volgt. Eerst nemen we de “rechterkant” van het straatje, om voetje voor voetje naar het einde daarvan te strompelen, om vervolgens ons om te draaien en strompelend “de andere kant” te nemen. Nu slepen al die kleine Spaanse vrouwtjes allemaal zo’n roltas achter zich aan en als je niet oppast breek je daar je nek over. Wat wel opvalt is, dat wij zo groot zijn in vergelijk met de Spanjaarden en daardoor de neiging krijgen “verder” vooruit te kijken, wat het gevaar van struikelen verhoogd.
Het aanbod is reuze uitgebreid en als het dan ook nog eens bijna niks kost, kun je je de staat, waarin de dames terecht komen, wel voorstellen. Ik ontdek een gevilde en opgehangen vos, die nog steeds een enge blik in zijn ogen heeft.
Spaanser kun je het niet bedenken, de skyline van Benidorm, met op de voorgrond al die schattige Spaanse jurkjes. Jammer dat de kleindochters er net ietsjes te groot voor zijn, of net ietsjes te jong.
Bij de groente- en fruitstal is het eendrukte van belang, maar dat belet ons niet om meerdere kilo’s fruit te kopen. Nu hebben we nog maar de helft van de markt gedaan maar, geloof me, volgende week zondag sta ik hier weer.
Ali ontdekt, hoog in de bergen, een aantal glijbanen, hoogstwaarschijnlijk, bij een zwembad. Met een beetje fantasie zijn het door het landschap getrokken verfstrepen.
Tenslotte nog even ons (zigeuner)plekje op deze heerlijke camping.
