Geinspireerd door gisteren willen wij vandaag ook even naar Oropesa Del Mar knallen, nou ja knallen? Wij nemen de “Groene route” en die omzeilt lekker de bult van de 3e categorie.
Iedere keer weer worden we getroffen door de schoonheid als we de bocht indraaien bij camping Ahazar om de Via Verde op te rijden. Het is frisjes vandaag. Gisteravond werden we overvallen door hevige windstoten en wel zo heftig dat ik de satelietschotel naar beneden heb gedaan.
In Oropesa eerst naar de VVV, want de vorige keer was die gesloten. En passant vraagt Ali ook nog even waar de markt op dit moment wordt gehouden. Nou, dat is een belevenis. Je kent het misschien wel, zo’n tafel vol met kleding (rommel) wat 1 euro mag kosten. Daar staan dan, schouder aan schouder, dames in te wroeten om “het koopje van de dag” te scoren. Nou, zelfs die dames ontbreken op deze markt. “Dood katoen” is de juiste benaming. Je loopt langs verlaten stalletjes waar meters naastelkaar liggende zonnebrillen je doelloos aanstaren. Rijen horloges proberen, volkomen zinloos, bij de tijd te blijven.
Tijdens onze pauze worden we benaderd door de jongeman op de muurtjes, met de vraag hoe hij op de “Via Verde” komt. Hij blijkt op de fiets van Zeist naar Meknes te trekken. Een klein deel heeft hij per trein gedaan, omdat hij geveld was door een griepje. Een moedige onderneming, zeker gezien de slechte wegen in Marokko. Zijn plan is op 27 mei weer thuis te zijn, want dan viert zijn zusje haar verjaardag.
Even later halen we hem op de Via Verde in, dus veel voortgang heeft hij niet.
