Holzminden 5

Het lijkt erop dat de zon vandaag gaat doorbreken, tenminste, het is droog als we wakker worden. Nu is het wakker worden niet een onverdeeld genoegen, nee. We worden gewekt door een "halve zool" die meent dat je om kwart voor acht best wel met je kantjesmaaier langs de campers kan gaan werken. Al hij wat verderop raakt,  dommel ik nog even in, maar toch!

Na het ontbijt en de koffie is het inkopen doen bij de Edeka, wat eigenlijk niet meer is dan een bak yoghurt en wat groente, maar ja, het is gelukkig dichtbij. 

Vanmiddag is het dan eindelijk mogelijk om, zonder soppend van de regen, een stukje te gaan fietsen. Het rondje over Luftringen is rond de 12 kilometer, dus ruim voldoende voor deze eerste rit.

Het hotel in Albaxen blijft toch altijd weer verassen, als het plotseling opduikt zo hoog tussen de bossen.

Je merkt dat het de afgelopen weken zeer vochtig is geweest en wel aan de vele paddenstoelen in het langzaam opdrogende bos. Nu kan ik jullie laten raden naar de naam van deze soort, maar dat is een bijna ongelooflijke naam (aan het eind van deze blog.)

Deze platte Tonderzwam heeft zich gehecht aan een boom en met een beetje fantasie zie je hier toch een elfje op zitten. Nee, het is geen Elfenbankje.

Het mooie(ere)  weer trekt ook weer zonderlingen naar de rivier. Deze heren komen we onderweg al tegen, als ze langs de kant hun voorbereidingen treffen. Zitten ze dan nog strak in het pak, echt waar, nu komen ze voorbij in hoela rokjes. "Aloha" roepend naar iedereen die het maar wil horen, alsof ze rechtstreeks uit Haïti komen varen. Geef ze iets teveel aandacht en ze laten hun rokje met alle liefde zakken. 

Rest mij nog de naam van deze paddenstoel te noemen, let wel, ik heb hem niet verzonnen. 

"TepelParasolZwam"