Hoe het vooruitzicht van een rustig dagje uitloopt op een hectisch gebeuren! Het begint al tijdens het ontbijt. "Wil je es even naar mijn stoel kijken?" De angstige ondertoon, die ik in de stem van Ali meen te ontdekken, voorspelt niet veel goeds. Ik hoef niet lang te kijken, een buis van de zitting is dwars door midden. Dus erop zitten is absoluut geen optie meer. De campingbaas Christoph, ja zo schrijf je zijn naam echt, weet een paar zaken in de buurt voor nieuwe "Campingstuhle." Bij de zaak in Holzminden wordt de telefoon uberhaupt niet opgenomen en die in Heinsen meldt dat ze "Einige" (enkele) stoelen hebben. Het wekt allemaal niet veel vertrouwen. Dus bel ik ook maar even met de OBI in Höxter.
Ik ga het gesprek wat volgt in het Nederlands doen.
"Hallo ik heb een vraag." Het antwoord van de vrouw aan de telefoon is: "Nee, hebben we niet en krijgen we ook niet weer!, maar heeft U meer vragen?, Euh, Ja, U bent wel heel grappig en dat voor een Duitse, het is wel lachen!", antwoord ik. Zij weer "Normale mensen gaan naar de kelder om te lachen, maar ik heb geen kelder, dus doe ik het maar via de telefoon!" Ik kijk Ali aan, die meeluistert, de verbazing is van haar hoofd af te lezen. Ik weer: "Hebt U ook campingstoelen en bezorgt U ook?" mevrouw weer: " Ja, maar bezorgen dat moet U niet willen, dat kost U €79, 50. Ik weer: "Ik kom zo dadelijk bij U in de winkel, hoe is Uw naam? "OBIwitz."
Nog even over het "Skutjesilen op Langwar." De finish tussen Heerenveen en Grouw is zo spannend dat het op een fotofinish uitdraait. Op televisie is het niet te zien, maar je hoort verslaggeefster Geertje van Omrop Fryslan, tijdens de finish schreeuwen: "t'Fean," t'Fean." Als ze even later aan boord klimt weet Sytse Brouwer bijna geen woord uit te brengen. Ook omdat hij zaterdag omsloeg met zijn schip. Hij is zo blij maar weet dat niet te uiten en Geertje ontsnapt nog maar nauwelijks aan ongewenste intimiteiten.......
