Sommige mensen, die vast heel jaloers zijn, die vinden het saai. Ik vind het enorm enerverend zo hij vanmiddag alsnog de pole positie grijpt. 4 min. staan er nog op de klok, door een crash van Leclerc. Dat betekent nog 1 opwarm ronde en dan de snelste tijd even rijden en dat op een, plaatselijk, natte baan. Maar goed, ik geniet er van en wat andere denken: "het zal me een zalige driehoek zijn," zoals dat vroeger in mijn familie gezegd werd.
Hier in Holzminden droogt het ook weer een beetje op, na al die regen van gister. De plassen op het weggetje drogen ook weer langzaam op.
Vanmorgen zien we, aan de overkant van de rivier, hele ploegen met kromme sturen langs stuiven. Kennelijk is er een ronde gaande, die langs de Weser en de rest van het Weserbergland voert. Als wij vanmiddag ook nog even een rondje Luchtringen doen, komen we ze bij bosjes tegen. Het is een smal fietspad, zo langs de Weser. Maar denkt U dat deze figuren ruimte overlaten voor de overige fietspad gebruikers? De meesten trouwens wel, die geven elkaar onderling een teken dat er tegenliggers aankomen en dan netjes achterelkaar gaan rijden. Maar er zijn van die "Eigenheimers" die "Rucksichtlos" naast elkaar blijven rijden. Daar heb ik snel genoeg van, met een schreeuw rijd ik recht op de buitenste af. Die denkt het rijk alleen te hebben en schrikt zich een hoedje. Begrijp het goed, dit zijn geen afgetrainde racers die er hun centjes mee moeten verdienen. Nee, de meesten prijzen zich gelukkig dat hun forse buik op de stang kan uitrusten. De amechtig hijgerige uitdrukking op hun gekwelde gezichten geeft aan dat ze al een wat langere tocht hebben weggetrapt.
Gisteren passeerde er een groot, voor de Weser althans, rondvaartschip. Die meert af vlak voorbij de brug en laat vanmorgen duidelijk horen dat ie daar ligt. Luide muziek klinkt over het water. Later horen we dat het om een huwelijk gaat.
Vanmiddag komt het hele gezelschap, onder luid zingen weer langs, om onderweg het feestje voort te zetten. Het is een en al gezelligheid aan boord.
"He Holland" roept Wilfried vanachter zijn bureau ons aan, als we weer terug komen van inkopen. "Jij krijgt bezoek, morgen, die achter jullie gaan staan, toch? Als jullie huidige achterburen vertrekken, zet jij even een Pilone."
De boodschap is duidelijk, hij wil niet, net als gisteren, in een stortbui, een pilon moeten plaatsen.
