Tournus 4

Vanmiddag wandelen we naar het centrum van het stadje Tournus. Het blijft altijd weer een indrukwekkende ervaring. Je voelt de oudheid over je heen vallen, als je het steile weggetje naar de Abdij opklimt.

 Bijna smekend staat Ali voor deze duizend jaar oude Saint-Valerien kerk, want ze wil erin. Ja, 1000 jaar, want de kerk is gebouwd tussen 1008 en 1028.

Hoeveel handen zouden deze bijzondere klink van de kerkdeur in die 1000 jaar beroerd hebben, dat moet in de miljoenen lopen. En toch blijft het kinderkopje nadrukkelijk lachen.

De Sint Philibertus Abdij kan gezien worden als een van de oudste klooster-centra in Frankrijk. Als startpunt was er een zeer simpel oratorium opgetrokken boven het graf van de martelaar Sint Valérien. Nadien uitgebouwd tot een heiligdom waar monniken van Sint Philibertus in 875 een onderdak vonden, nadat ze uit Noirmoutier verdreven werden door de inval van de Noormannen. Zo werden de abdijgebouwen geleidelijk opgericht en werd de abdijkerk, in zijn huidige afmetingen, een pelgrims centrum en ook een cultureel centrum met de rijkelijk voorziene bibliotheek van de monniken.

Het is van binnen een zeer sobere aankleding, hoewel deze foto's anders doen vermoeden.

In de gang naar de kloostertuin komen we een bijzondere rij met vreemde beelden tegen. Het zijn  "Huilende monniken" en ze maken onderdeel uit van een tentoonstelling.

In de kelder van de Abdij is een soort winkeltje, waar allerlei zaken uit de oudheid verkocht worden.

Even slaat mij de angst om het hart. Voor mensen die het niet weten, Ali is gek op hanen en kippen en die zijn hier in overvloed te koop. Daarbij komt dat het vakantiegeld net binnen is en het is een voldongen feit dat mensen dan gekke dingen doen met hun centjes.