Meneer komt aanrijden en zet zijn caravan pal tegen het boompje aan, met de auto de andere kant uit dan nu. Ik zeg nog tegen Ali: "wat doet ie nu?" Als meneer uitstapt en om de caravan loopt, staat hij verbaasd te kijken. "Tja" zeg ik grappend naar Ali, "nu zit de deur aan de verkeerde kant." "Ja", zegt de Duitser die kennelijk Nederlands verstaat. "Drai mal um, gebiedt zijn vrouw. In plaats dat meneer een rondje rijdt, op het verder lege veld, koppelt hij de caravan los, draait de caravan met de mover, rijdt de auto om en koppelt de caravan weer aan de auto. Je maakt een hoop mee in die paar dagen dat we hier staan.
Wij fietsen vanmorgen even naar de Lidl, hier 1500 meter vandaan. Ik geloof niet dat we ooit in zo'n grote Lidl zijn geweest, want het aanbod is reuze. Bij terugkomst bij de fietsen blijken we, door een stille aanbidder, te zijn getrakteerd op een appel. Wat ik wel apprecieer is het feit, dat de gulle gever eerst even geproefd heeft of ie wel lekker is.
Deze meneer heeft de wereld goed in de gaten. Kijk, dat groene bord betekent dat je je hier moet verzamelen bij een calamiteit. Zolang er geen calamiteit is, kun je rustig op die plek parkeren, want die is altijd leeg!
Vanmiddag fietsen we zo'n 10 km langs de rivier de Saône. Lekker voor het windje peddel je zo een eindje weg. Wat opvalt, zijn alle mede Voies Verte gebruikers die, zonder uitzondering, vriendelijk groeten.
Wij willen een bod doen op het rechter huis, met torentje, maar het blijkt om een koppelverkoop te gaan en moeten we het linker huis erbij kopen. Dat wordt te duur.
