Eerst maar even terug naar ons aanmelding. (Ik heb dit verhaal niet verzonnen, alleen iets ingekort.)
Tot onze verbazing is er een Engels sprekende dame die ons helpt. We bestellen voor de hele week, waarbij de dame opmerkt dat het meer dan een week is. Ik kan het niet laten door te vragen of de weken in Engeland langer duren dan 7 dagen. Tja, je weet het niet he, met al die veranderingen aldaar. Ze doet van alles op een laptop, terwijl de grote baas de gasten op een levensgrote computer incheckt. We krijgen een rekening met de ACSI korting, betalen en gaan terug naar de camper. "So far so good", zou je zeggen. Totdat Ali nog even het ACSI boek raadpleegt. Daar staat onder de Tournus camping gedrukt:"7 dagen is 6 dagen betalen!" Ik met het boek en rekening terug naar de receptie. De Engelse mevrouw is druk doende een koffie te fabriceren, dus krijg ik met meneer te doen. Ik leg hem het boek voor en wijs hem op de tekst. Meneer ziet het probleem, maar ook de oplossing want, het ACSI kaartje mist uit het boek. Ja, logisch, want die heeft Ali in haar portemonnee. Ik had het kaartje moeten presenteren, komt het in rap Frans. Ja, verstaan doe ik het wel, maar terugpraten, ho maar. Dus laat ik hem de rekening zien, MET de ACSI korting, als bewijs dat wij het kaartje getoond hebben. Meneer pakt zijn telefoon, brabbelt daar wat in en laat mij, in het Engels het resultaat horen. Hij persisteert in het feit van het niet tonen van het kaartje. Ik wil mevrouw erbij halen, maar die is veel te druk met haar koffie. Dus ga ik er maar even bij zitten, tot mevrouw klaar is. De dame en heer gaan even later in discussie en meneer gaat om. Nu weet ik dat U nu denkt, klaar is Herman. Die meneer gaat €21,- teruggeven, klaar is het probleem. Niks is minder waar!!
Hij zet zich achter de computer en pakt zijn telefoon weer en begint omstandig te bellen. Ik ga weer zitten en vraag na 10 minuten aan mevrouw, zal ik een andere keer maar even terug komen? Nee, hoor, meneer is met de programmeur van de software aan het bellen. Nu lijkt mij mevrouw niet het type dat dergelijke grappen maakt, dus berust ik in mijn lot. Ali maakt zich intussen ongerust gezien de confrontaties van de afgelopen dagen en komt een kijkje nemen. Dit wordt meneer ook wat te gortig en vraagt mij later nog maar eens terug te komen. Vanmorgen krijgt Ali de €21,- contant terug, met de excuses.
Vandaag is een bewolkte dag. Vanmorgen is de camping bijna geheel leeggeraakt en lopende de middag stroomt het weer aardig vol.
Grappig is om te zien hoe de plekken uitgezocht worden. Vaak komt mevrouw met een plattegrond en kijkt rond, kiest een plek uit en wacht op meneer. Soms wordt de plek goedgekeurd, maar vaak ook niet. In dit geval wil meneer een eindje verderop.....
Vanmiddag wandelen we nog even naar de Saone, want je moet toch enige beweging hebben, vindt Ali.
Ze stuit op een prachtige groep "Janny's" zo we die jaren hebben genoemd. Het voert te ver om dit verhaal nogmaals op te dissen, maar het zijn natuurlijk klaprozen. In Engeland worden ze Poppy genoemd en hebben een symbolische waarde met betrekking tot de eerste wereldoorlog. De slagvelden in Vlaanderen waren destijds bezaaid met klaprozen.
We wandelen tot het stadje met steeds aan onze linkerhand de prachtige kronkelende Saone. In de verte zijn nog net de contouren van de Pont Roger Gautheron te zien, genaamd naar de oud burgemeester van Tournus.
