Rio Mar 41

Ik voel me iets beter dus fietsen we vanmorgen samen naar de Farmacia, omdat gisteravond een bepaald soort medicijn niet aanwezig is. Hebben wij even een geluk dat die maar op 1500 meter is. We spreken een aantal mensen op de camping, die hier al veel langer staan, maar de Farmacia San Fernando aan de Carrer de oderic de Osona kennen ze niet.

Hij lijkt hier dicht te zijn, maar deze foto is op een avond gemaakt, vandaar de gesloten hekken.

Hierboven een opname van mijn knie. Hierop tekende een arts de hoogte van van de wondroos aan, met daarbij de datum.  

Moedermees, in mijn nestkast,  doet erg haar best om al haar zeven jongen van voedsel te voorzien. Soms is ze een langere tijd onderweg, want met dit Nederlandse weer is het moeilijk om voldoende voedsel bij elkaar te sprokkelen. Ze warmt de jongen dat ook onmiddellijk weer op. Ik miste zojuist het moment, om een opname te maken, van het opvangen van de uitwerpselen van een jong die netjes door een ouder buiten het nestkastje gebracht worden. Prachtig om te zien.

Wij verbazen ons steeds meer over de werkzaamheden op het strand. Het lijkt nu alsof ze een soort weg aan het aanleggen zijn, waar grote keien in gestort worden. We blijven het volgen.

Dan de verdere plannen. Zodra mijn enkel een beetje geslonken is, Ali meet de omtrek nu iedere dag, trekken we, waarschijnlijk over een dag of vijf, weer een eindje Noordelijker. Hoewel deze camping ons uitstekend bevalt.