dinsdag 1 februari 2022

Benicassim 9

 Het was gisteren een prachtige dag, met een helder blauwe lucht en een temperatuur van rond de 17 graden. Niets om je zorgen over te maken. Als wij terug zijn van ons fietstochtje en nog even buiten zitten, begint onze Duitse achterbuurman met lijnen, voor zijn opblaastent, te spannen. "Kennelijk komt er wind", mompel ik, eigenlijk meer in mezelf dat dat het voor iemand bedoeld is. 

Ik raadpleeg, voor alle zekerheid mijn "Predict Wind App", maar ook daar geen schokkende voorspellingen.

Rond half vijf gaan we naar binnen, want dan daalt de temperatuur, meestal, dramatisch. Vandaag is dat niet het geval het blijft zo'n 15 graden.

Rond zes uur hoor ik vanuit de bergen een dreigend gerommel aankomen en direct daarna begint de camper vervaarlijk te schommelen. Daarna is het weer rustig. Om 8 uur is het alsof jongelui aan onze camper aan het duwen zijn.  Je weet wel, als een stelletje in de auto, met beslagen ramen, aan het "praten" waren, er niks leuker was om met een paar man aan de auto te schudden.

Rond elf uur, we liggen al op bed, begeeft het satelliet signaal het, wat betekent dat de schotel een sterke windstoot niet kan weerstaan en uit positie schiet. We doen de televisie uit en proberen te slapen. Proberen, want steeds liggen we te schudden in bed door de heftige windstoten. Het wordt een onrustige nacht. Rond 5 uur wordt het iets rustiger en vallen we beide weer in slaap.

Vanmorgen vraag ik de Duitse buurman, hoe hij wist dat er harde wind aan zat te komen. "Ich hatte keine Anung". Ook hij werd verrast, maar omdat een dakluik open klapte heeft hij uit voorzorg de zaak extra vastgezet.

Vandaag is het boodschappen dag. Allereerst gaat het naar de Lidl voor de eerste aankopen. Als we klaar zijn rijden we naar Kassa 4, want die is zojuist opgeroepen als zijnde de vrije kassa. We leggen alle inkopen op de band, als een juffrouw ook Kassa 5 aanzet. Opeens begint ze te roepen dat wij bij haar moeten komen. Maar al onze boodschappen liggen al op de band. De jongeman van "onze kassa" kijkt ons al sneu aan. Wij denken dat hij ons best wil helpen, maar de bitch achter Kassa 5 is onvermurwbaar. Redelijk chagrijnig pakken wij onze boodschappen weer in de kar en pleuren die bij de haar op de band. Er ontglipt mij een zachte "Puta" uit mijn mond.

Voor de aanvullende boodschappen gaat het naar de Mercadona, waar we allervriendelijkst worden geholpen.

Kijk, Wij doen nooit iets verkeerds, laat dat duidelijk zijn! Alleen Anderen doen dingen die fout zijn.

Zoals deze Ost-Friese, die ongegeneerd zijn auto staat te wassen op de plek waar campers hun afvalwater moeten dumpen.