Nog even over de Engelse buurman. Als hij gisteren tegen de avond weer terugkomt, hoor ik hem van verre aankomen. Achter op de camping hoor ik hem even twijfelen, waarbij ik grappend tegen Hoofd-eindredactie zeg, hij is verdwaald. Het blijkt nog waar te zijn ook, bij terugkomst denkt hij ineens, wat staan hier prachtige campers, waar is mijn oud barrel.
Dat laatste zijn zijn woorden, niet de mijne, want zijn camper is zeker niet groot, maar een barrel, nou nee. Hij vertelt dat de Triumph fabriek is opgekocht en afgebroken. Een projectontwikkelaar bouwt op het terrein een groot huis om, een paar jaar later, zo rond 2002 toch maar weer Triumph motoren te gaan bouwen. Dit exemplaar is uit 2008. Rechts onder, bij de boom, zie ik iets geks namelijk een heel klein campertje.
Bij nader onderzoek blijkt het een koddig, uitgeknipt, campertje. Kennelijk gaan ze tijdens hun verblijf zo nu en dan even weg en dan is dit een leuk teken dat de plek bezet is.Dat denken we ook van de plek aan de andere kant van ons. Gisteravond komt een Engels stel aan. Tot onze verbazing zetten ze hun campertje omgekeerd neer. Vriendelijk en behulpzaam als ik ben, vraag ik hen of ze hem niet liever andersom zetten, ook gezien hun eigen privacy. Nou, bij hun gebeurd er niks in de camper, maar morgen willen ze eerst hun camper gaan wassen en daarna zetten ze hem "normaal" neer. Nu eerst een hapje eten en dan heerlijk slapen, na een vervelende reis door Frankrijk. In de veronderstelling dat ik Frans ben, moet ik Macron maar de groeten doen. Ik vertel hem dat ik het aan Rutte zal doorgeven, want dat is mijn PM en die zal het ongetwijfeld aan Macron doorgeven. Puh, alsof een Fransman zo goed Engels spreekt, als ik doe. Maar na het camper wassen zien we Engelsen niet meer terug, terwijl we "hun" plek met ons leven verdedigen.