Gisteravond vereren wij het restaurant met een bezoek, voor het diner. 's Middags bespreken we ons favoriete tafeltje, zeg maar een beetje buiten de algehele drukte van het restaurant. Dat laatste heeft natuurlijk ook te maken met zo weinig mogelijk contact met onze mede campingbewoners te hebben, tenzij deze een mondmasker dragen. Oké, terug naar gisteravond. Als we in het restaurant aankomen, zien we dat ons tafeltje onderdeel uitmaakt van een langere rij tafeltjes, die gezamenlijk gedekt zijn. We vragen aan de, voor ons, bekende serveerster wat er aan de hand is, want ons tafeltje staat toch echt in het boek! "Er is een verjaardag, dus we moesten een en ander ombouwen". Wij krijgen een ander 2 persoons-tafeltje aangewezen, dat ons ook wel bevalt. Even later brengt de serveerster de menukaart en vraag ik haar, "Hoe moet het nu met mijn verjaardag?", "Wanneer is die?" vraagt ze, "Op 7 december!", "Oh, dat is al weer een tijd geleden" en ze begrijpt nu dat het een grap is. "Ja", antwoord ik haar, "maar we vieren het vandaag!"
Even later komt ze met een handvol tafelversiering en verspreid die over de tafel. "Om de feestvreugde te verhogen" meldt ze lachend.
Weer even later krijgen we een onvoorspelbaar grote salade voorgeschoteld, waarvan we heerlijk smullen.
Als we, na het diner, terug wandelen naar de camper fotografeer ik deze bijzondere en kleine sikkel maan.
Wat moet ik met een foto van de achterkant van twee campers, zult U zich wel afvragen. Wel, ik probeer duidelijk te maken dat de "normale" manier van een camper parkeren op een camping de volgende is. Een ieder parkeert zijn of haar voertuig zo, dat de uit- en ingangen allemaal naar dezelfde richting wijzen. Zo heb je, nog enigszins, een gevoel van privacy, want je staat immers met je deur naar de "achterkant" van je buurman gericht. Zo sta je 's ochtend elkaar niet aan te gapen als je tegelijkertijd je camper verlaat. Evenzo blijven je verrichtingen, voor je eigen camper, enigszins privé.
Gisteravond krijgen we nieuwe buren. Ze parkeren hun camper met de neus naar de heg, dus zijn het Engelsen, zo concluderen we. Gedurende de avond zijn de nieuwe buurtjes hun camper opnieuw aan het indelen, want er klinken regelmatig "ombouwgeluiden". Ze zijn in het donker gearriveerd, dus het kan zijn dat ze hun zaken nog niet op orde hebben.
Maar wie schetst onze verbazing, als het licht wordt. Het kenteken van de nieuwe buren is Duits. Dus hebben ze hun uitgang naar ons toe gericht. Kennelijk zijn ze sinds kort in het bezit van een "Wohnmobil" en moeten de, ongeschreven, regeltjes nog even inslijten.
