Zoals een mooie en beschermde jeugd voor een roman schrijver belemmerend kan werken tijdens het schrijven van een nieuwe roman, zo ondervindt een blogschrijver enige hinder van de zon. Had ik in vroeger dagen dit weer als een pre ervaren, gezien de uitdossing of het ontbreken daarvan van het jongvolk. Maar op deze camping, waar over het algemeen 65 plussers rondsloffen waarbij de zwaartekracht het al een lange tijd heeft gewonnen, schik ik mij nu in dat lot. Tijdens het ontbijt gebeurt het volgende. “Is dat een weegschaal” sist mijn diëtiste mij toe in de richting van de buurvrouw knikkend. Als ik mij omdraai, zie ik een oranje gekleurd apparaat op de grond staan dat kennelijk de tweede wereld oorlog heeft overleeft. “Ist das eine Wage” vraag ik aan de buurvrouw. Inderdaad en voordat ik het weet sta ik mezelf te wegen. Als we weer aan tafel zitten zegt mijn voeding deskundige, “woog je weer 95 kilo?”, met de nadruk op weer. Met verbijstering vraag ik “Hoe weet jij dat?”. Oh, bij mij gaf het ding ook een aantal kilo’s te weinig aan”. Ogenblikkelijk vervliegt mijn tijdelijk gelukzaligheidsgevoel.
Ongelukkigerwijze word ik vandaag ook nog eens tegengewerkt door de natuur. Of laat ik liever zeggen door mijn lichaam. Het wil eenvoudigweg niet helemaal op gang komen. Pal na het ontbijt geef ik mezelf dan ook over aan een onvermijdelijk slaapje. Mijn liefhebbende andere helft kan het dan ook niet laten mij in deze compromitterende situatie vast te leggen voor het nageslacht. Ja inderdaad, het is dan nog maar rond half twaalf. Misschien geholpen door de afwezigheid van komkommer geniet ik van dit rustmoment.
Later op de dag komt, op deze “Internationale dag van de Vrouw”, mijn fitness goeroe met het voorstel een wandeling te maken. Nog even kan ik het uitstellen door “manhaftig” te klagen dat ik het zo moeilijk heb, maar de wandeling gaat door.
Het waait hard en de wind is frisjes dus het wandelen in de zon is zeker geen straf.
Sommige strandbewoners lukt het, ondanks de hier heersende droogte, hun tuintje op orde te hebben en dat terwijl ze al lange tijd niet bij hun huisje zijn geweest.
Aan dit bord te zien oefent de plaatselijk jeugd hier hun schietkunsten en gebruikt dit als een schietschijf.
