Kennen jullie dat moment, zittend in de zon op een terras aan een boulevard, vlak aan de Middellandse zee, met een heerlijk kopje koffie wat wordt geserveerd met een lekker zoet stuk cake. In het verschiet ligt een fris glaasje witte wijn en aan de andere zijde van het terrastafeltje zit een mooie vrouw aan je zijde. En dan overvalt je, heel kort, even het moment van totale gelukzaligheid.
Zij met fel groen haar, hij met een rose/paarse kleur. Onwillekeurig reflecteer ik dat gevoel naar ons samen en word mij bewust van ons beider geluk.
Steeds vaker leren we mensen kennen, die zich bij ons aan het tafeltje voegen. Het is heerlijk om in een zonnetje lekker te kletsen over je ervaringen in Spanje, of als het wat dieper gaat je wederzijdse ervaringen met bijvoorbeeld een hartinfarct. De tijd vliegt en pas rond half twee nemen we de benewagen richting camping. Natuurlijk gaat dat via een ferme omweg. Onderweg bel ik even met Manuel van E-bici over mijn fiets. Morgen wordt hij om half elf, gerepareerd, op de camping gebracht.
