Eerst maar even over vannacht. We staan bij een Motel waar vaak busladingen uitgeladen worden om een hapje te gaan eten. Dit gaat uiteraard gepaard met enig lawaai van remmende en wegrijdende bussen. Ook zijn de mensen uitgelaten als ze uitgelaten worden. Rond 12.45 uur stoppen er een paar bussen en het aantal groeit uit tot een 20 bussen, ‘met jongelui’. Deze jongelui zijn in een soort overwinningsstemming. Geschreeuw, getoeter, gezang etc. En dit gaat door tot 2.45 uur. Als ze ook nog zingend langs de campers lopen, is het met mijn nachtrust gedaan. Gelukkig is het woensdag en ligt Ali naast mij “de week nog even door te zagen”. Mijn humeur heeft vanochtend dan ook uit een diepe depressie moeten komen.
Het is vandaag 1 mei, de dag van de arbeid. Dit heeft als voordeel dat in de landen waar wij doorheen trekken, zoals Servië, Macedonië en Griekenland, de mensen vrij zijn en er niet veel vrachtwagens rondrijden.
En er zijn veel plekken waar aan de weg wordt gewerkt, maar vandaag dus even niet.
Dan nog even over de vocabulaire van Ali. Ik heb het er al eens eerder over gehad. Ali gebruikt soms andere woorden voor ‘dagelijkse’ dingen. Zo kwam al eens een “Vleugeldroger” langs, dit is een Aalscholver, of een “Koeienpikker”, dit is een Ibis. Campers worden Caravans genoemd en omgekeerd. Toen het vandaag begon met regenen moest de “Richtingaanwijzer”even aan. Als ze vanmiddag “Jannys” in de berm ziet staan, wordt er van mij verwacht dat ik even schakel. Ali heeft van haar vriendin, Janny B. koffiekopjes gekregen met daarop grote klaprozen. Inderdaad, in de berm staan bossen klaprozen.
Op dit moment valt hier de stroom uit, alles is donker dus schakel ik maar even over op 12 volt. Dat kunnen wij een week uithouden. Nu is het niet echt een wonder dat dit gebeurt. Ik heb vanmiddag even een foto gemaakt, hoe sommige mensen hun camper aansluiten.
De 5 linker verloopstekkers behoren tot 1 camper, waarvan het midden gedeelte uit een huis tuin en keuken gedoetje bestaat met een apart schakelaartje. Het is te eng om aan te pakken. Zonder blikken of blozen wordt zoiets opgehangen.
Vanavond heerlijk gegeten in het dorp, onder de bezielende leiding van de camperplek beheerder. Deze heeft 21 jaar in Duitsland gewerkt en dient vanavond als tolk tussen ons en de restauranthouder.
Morgen eerst een bezoek aan de bank, bakker, supermarkt en de Koningsgraven van Philipus II en zijn gezin.
Daarna gaat de reis naar Alexandroupolis. Weer 380 km en een reistijd van 7 uur.
