Dit is een excursie dag en gaat de reis eerst naar de “Heilige Teckla”. Tenminste, als de chauffeur de weg kan vinden naar onze camping. Hij is een kwartiertje later, wordt gemeld. Dit wordt een uur te laat en een andere bus. Deze man schijnt rechtstreeks uit zijn bed te zijn gekomen en onder het rijden vallen zijn ogen nog regelmatig dicht.
Aya Tekla, de heilige Tekla. De schrijfwijze laat een beetje te wensen over, op het hek staat Tekla, op de borden staat Teckla en in de geschriften staat Thekla. Het verhaal gaat dat ze in deze grot, in Silifke, haar laatste jaren heeft doorgebracht, terwijl ook in Syrië een klooster is gebouwd bovenop de grot waar ze haar laatste jaren zou hebben geleefd. Ik ben het spoor lichtelijk bijster. Wat wel duidelijk is geworden is, dat ze haar verloofde in de steek laat om Apostel Paulus te volgen. Ze wordt verbannen door haar familie en dorp en wordt op de brandstapel geworpen. Ze overleeft dit op miraculeuze wijze.
Later wordt ze heilig verklaard.
En wordt er een tempel boven de grot gebouwd ter nagedachtenis aan Theckla.
Hierna gaat het naar de “Hemel en Hel”in Silifke. Aangekomen bij de grot blijkt dat daar een afdaling aan vastzit van maar liefst 400 treden, dat betekent dat je ook weer 400 treden omhoog mag klimmen. Een aantal mensen kiest ervoor om ‘bovengronds’ te blijven.
Zonder dat de serveerster 1 woord buitenlands spreekt, krijg ik het voor elkaar eten en drinken op onze tafel te krijgen. Een heerlijke salade met tijm, mint, zee-kraal en nog veel meer lekkers, die je samen eet met olijven en pannenkoekjes met kaas.
Na de lunch melden wij ons weer bij het gezelschap dat, gedeeltelijk de afdaling wel heeft gemaakt. Wat wij opmaken uit de verhalen, is de afdaling dodelijk vermoeiend en niet zonder gevaar en de beleving niet spectaculair. Sterker, sommigen vinden het een tegenvaller.
Op naar de “Astma grot”. We stappen allemaal weer in de 35 graden hete bus, met jammerende Turkse muziek, die vlak boven ons uit een luidspreker bulkt en opeens wordt het de chauffeur duidelijk dat we naar de Astma grot willen en dat is 300 meter rijden.
Astma patiënten werden hier in de oudheid naartoe gebracht om verlichting, door de hoge luchtvochtigheid, te vinden.
Als ik 5 treden ben afgedaald en naar beneden kijk zie ik de wenteltrap tot een enorme diepte doorgaan en kies ik eieren voor mijn geld.
Alvorens weer te vertrekken speelt zich een leuk tafereel onder ons af.
Een wonderlijk lopende oude man komt met een kameel of Dromedaris langs huppelen, op het dier zit een kind vrolijk om zich heen kijkend.
Ook komen we langs de vrouwenburcht. Het verhaal gaat dat een vader de voorspelling hoort dat zijn dochter gedood zal worden door een slangenbeet. Hij bouwt voor haar een slot, omringt door water om zo een slang niet de kans te geven zijn dochter te bijten. Echter, een verliefde jongeman brengt haar op een dag een mandje met fruit. En U raadt het al, in dat mandje zit een slang, die de dochter een dodelijk beet toebrengt.
Na een uur stappen we weer in de snikhete bus en kan de terugtocht naar de camping en de verfrissende Middellandse zee beginnen, ware het niet dat de chauffeur nog even een omweg maakt om nog een extra passagier op te pikken.
En terwijl ik dit tik, breekt er een regenbui boven ons uit en zie je over de Middellandse zee de rest van de bui aankomen.