Kusadasi, de aan zee gelegen vakantiestad in Turkije is enorm gegroeid de afgelopen 30 jaar en is speciaal populair bij Turkse all inclusive vakanties vanuit Europa. De stad is gegroeid van 6000 bewoners in 1970 tot ongeveer 50.000 bewoners nu. Hoewel een groot deel hiervan alleen in de zomer aanwezig is. Vele cruiseschepen, die door de Egeïsche zee varen, stoppen in de cruisehaven van Kusadasi.
Deze cruiseschepen stoppen hier omdat het hier dichtbij Efeze en Selcuk is. De stad is een goede basis om deze en andere oude steden in Turkije als Priene en Didyma te bezoeken.
Maar ik draaf door. Gisteravond hebben we van een fantastische en ad hoc georganiseerde maaltijd in het restaurant van de camping genoten. Er was door de eigenaar een buffet aangericht van minimaal 20 specifiek Turkse gerechten. Persoonlijk word ik heel hebberig van een buffet en lekker eten.
Dan nog even over de ‘tekenbeet’ van Ali en het gevolg daarvan is dat ze niet in de zon mag zitten. Gisteren hadden we de beschikking over een lieflijk prieeltje waar we in de schaduw kunnen zitten. Bijkomend voordeel is de ontvangst van het Wifi signaal, zodat je daar ‘Internet’ hebt, waardoor er steeds meer mensen met hun laptop zich bij ons voegen. Gezelligheid ten top.
Oké, de rit naar Kusadasi. Er worden ons allerlei alternatieve routes aangeboden, maar we kiezen ons eigen pad en niet zonder succes. Een prachtige weg met mooie vergezichten en door schilderachtige dorpjes met als hoogtepunt Izmir met 2,7 miljoen inwoners.
Op een vierbaans weg rijden we half uur lang ‘door en rond’ de stad. Izmir wordt als de minst traditionele dus meest vrijzinnige stad van Turkije gezien. Izmir is ook de geboorteplaats van de Griekse dichter Homerus en van Onassis, je weet wel, die eerst met Maria Callas en later met Jacky Kennedy trouwde.
De tussenstop maken we in Selcuk, dat bekend staat om zijn mooie Citadel en Moskee, maar het is vrijdag en dat is de Biddag van de Islamieten, met andere woorden, het is onvoorstelbaar druk. Ali dwingt mij op een parkeerplaats van bussen de camper te stallen en ik gehoorzaam. Tijdens de wandeling door het stadje probeer ik nog een Mifi ( mobiele Wifi) te scoren. We komen de winkel binnen en er zit een meisje de krant te lezen. “Do you speak English” ze draait zich om en gaat bellen. Een jongeman komt uit het plafond, via een ladder, naar beneden. “Do you speak English” hij pakt z’n telefoon. Even later komt een jongetje de winkel binnen. En ja, hij spreekt Engels . “Wat kost een Mifi?” Hij pakt zijn telefoon en belt. Uiteindelijk blijkt zo’n ding alleen in Turkije te gebruiken, jammer.
We blijven hier 3 nachten en het plan was om morgen naar Efeze te gaan. Maar omdat vandaag en morgen allerlei Cruiseschepen Kusadasi aandoen en het dus in Efeze morgen druk gaat worden, bezoeken we zondag Efeze.
Ik hoor zojuist dat we morgen naar de Hamam gaan.
