Op deze 27e mei is het vroeg uit de veren geblazen. Het vertrek van de bus staat om 9 uur gepland. Vandaag staat een rondrit in het gebied Cappadocie op het programma.
Cappadocie is een landstreek ten zuiden van de steppe in de Turkse regio's Centraal-Anatolië en Oost-Anatolië. Het gebied staat op de wereld erfgoedlijst van UNESCO. Het bestaat uit een tufsteenlandschap, ontstaan door uitbarstingen van de Dagi-vulkanen en kalksteen waarin karst-verschijnselen te zien zijn. Door langzame verwering en de verschillende gesteentetypen, die elk anders en met een andere snelheid eroderen, is een bijzonder eigenaardig en grillig landschap ontstaan. In de karst-grotten zijn in de loop der tijd kerken gebouwd, waar we een aantal van gaan bezoeken.
Tijdens onze eerste stop komen we een ander fenomeen tegen, namelijk deze dames, die zich laten fotograferen in verband met het halen van hun diploma Economie aan de Universiteit.
Het gekke is dat ondanks hun studie, geen van allen ook maar 1 woord in een andere taal spreekt of verstaat. Wel weer grappig, dat 1 meisje haar Universiteits hoedje bovenop haar hoofddoek draagt.
De kerken zijn van binnen beschilderd met het verhaal van Christus, omdat in vroeger tijd de mensen niet konden lezen en ze toch het verhaal uitgelegd wilden hebben.
Wij krijgen uitleg van onze uitstekend Duits sprekende, maar Turkse camping beheerder. Hij vertelt het kruisigingsverhaal tot in perfectie, aan de hand van de eeuwenoude tekeningen.
Na de eerste uren worden we gelaafd met typische Turkse spijzen, tijdens een gezamenlijke lunch.
Op het pleintje voor het restaurant staan oude vrouwtjes poppetjes te verkopen, die ook door hunzelf worden gefabriceerd. Na enige aarzeling worden er toch nog een aardig aantal aan de vrouw gebracht, want echte mannen wagen zich niet aan dergelijke aankopen. Ook de vrouw, die de tassen aanprijst doet goede zaken.
Morgen wordt er een wandeling door de omgeving gemaakt en hoop ik die typische puntbergen met van die hoedjes te kunnen fotograferen.
