Beldibi ligt ongeveer 40 km ten zuiden van Antalya, dit voor de volgers die de kaart erbij hebben liggen.
Het vertrek uit Kas heeft voor mij toch een grotere emotionele uitwerking dan verwacht. Dus worden er nog even, ter afscheid, een paar foto’s vanaf de berg boven Kas gemaakt.
Waarbij, het schip, de Boya van Aagje en Bert ook nog even op de foto gaat, met op de achtergrond het Griekse eiland Kastelorizon, wat rood kasteel betekend. Het blijft verwonderlijk dat al die Griekse eilanden zo dicht bij Turkije liggen en toch Grieks zijn en blijven.
Dat het afscheid van Kas mij zwaar valt blijkt wel uit het volgende; als ik nog voor een laatste nog eens weemoedig achterom kijk en dat net iets te lang doe, kan Ali me nog net op tijd waarschuwen, anders was ik zo van de weg gereden. Heel stom, ik weet het, maar gelukkig kan ik voor de rest van de dag de concentratie wel opbrengen.
Een schitterende route rijden we vandaag en het overgrote deel gaat pal langs de Middellandse zee.
Hoewel we ook enorme velden met alleen maar plastic broeikassen tegen komen, zeg maar ‘de glazen stad’ maar dan van plastic. Het blijkt onmogelijk om dit in 1 beeld te vangen, dus moeten we het met dit plaatje doen.
Dan opeens ! 
Ontdekt Ali het plaatsje Myra op de kaart en dat kunnen we niet aan ons voorbij laten gaan. Ik hoor U denken, Myra, Myra?
Vlakbij Myra is de Heilige Nicolaas geboren. Jawel , onze Sinterklaas komt oorspronkelijk uit de omgeving van Myra en is later daar Bisschop geworden. Sint Nicolaas was de beschermheilige van kinderen, reizigers en zeelieden. Als we naar Myra rijden om het te bekijken komen we in een circus terecht wat nauwelijks is te bevatten. Busladingen vol Russen worden hier uitgeladen en het enige wat je ziet zijn stalletjes met toeristische spullen.
Nu is Ali gek op iconen en hier worden er duizenden van Sint Nicolaas aangeboden. Wat ik nog het meest verbazingwekkend vind is het feit dat alles, maar dan ook alles, in Amerikaanse Dollars wordt geprijsd.
Even verderop staat een groot hek en achter dat hek is de zoveelste opgraving van het vroegere Myra. Alle stenen netjes op elkaar gestapeld en het ziet er allemaal fake uit. Een ‘deceptie’ dreigt. We gaan niet naar binnen en als we er weer naar de camper teruglopen, stuiten we op een winkeltje met kleding en keramiek en met de hand beschilderd porselein. Na een aantal aankopen van Ali vraag ik de verkoper naar Sint Nicolaas, er schijnt n.l. ook een kerk te zijn.
De uitleg is van een precisie die ons “on the spot” bij de Sint Nicolaas kerk brengt.
We gaan naar binnen. Wat een indrukwekkende beleving is dit. Nog nooit heb ik een dergelijke devotie meegemaakt. Rijen Russen willen de voet van Sint NIcolaas aanraken of kussen, of een bepaalde pilaar wordt in volle devotie gekust. Sint Nicolaas wordt door Orthodoxe Russen als een zeer belangrijke heilige beschouwd.
De fresco’s en vloertekeningen zijn nog in fantastische staat, temeer als je bedenkt dat er jaarlijks miljoenen mensen over de vloertekeningen lopen.
Als we de kerk verlaten vraag ik een verkoopster in een stalletje waarom er met Dollars betaald kan worden. Haar uitleg is dat de Russen naar Turkije komen om hun Roebels voor Dollars om te wisselen. De kortste klap is natuurlijk dan ook om met Dollars te betalen. Of die omgewisselde Roebels wit zijn , of dat ze een ander kleurtje hebben, kan de kiosk juffrouw mij niet vertellen. Wel wil ze nog kwijt dat de Roebel een beetje ‘wankel’ staat op dit moment.
Nu ben ik, vanaf ons bezoek aan de Sint Nicolaas kerk, met een vraag bezig. Waarom komt bij “ons” Sinterklaas met zijn boot uit Spanje?
Ons plekje is er weer 1tje om van te smullen, we staan vlak aan het strand met een uitzicht over de Middellandse zee. Maar voor de dames hoeven we het niet te doen, omdat de meeste, overigens Russische dames een bepaalde leeftijd al zijn gepasseerd en ook voor hen geldt dan dat de zwaartekracht meedogenloos haar werk doet.
Dit verhaal zal 1 dag later bij jullie komen omdat hier op de camping, naast de douche en de wc’s, ook de Wifi ‘kaput’ is. Ik hoop dat we op de volgende plek wel werkend Wifi hebben.
Morgen gaat de reis naar Manavgat, een rit van 120 km en een reistijd van 3 uur.
