Laat ik eerst maar beginnen met onze "nieuwe" achterbuurtjes Ellen en Cor. Ze stonden een paar weken geleden ook al, voor een half jaar, hier op de camping, maar besloten om terug te keren naar Nederland. Kennelijk is het weer in Nederland hun zo slecht bevallen, dat ze besluiten weer naar Rio-Mar te komen. Gistermorgen wordt hun caravan, via El Verger Parking, op de camping gezet. Eigenlijk is die plek iets te krap, maar hun "eigen pitch" is bezet door Nederlanders. Tegen de avond komen ze aan, weliswaar bekaf, maar toch, ze zijn er. Dus snel de caravan inruimen en slapen, want het was een lange en vermoeiende reis.
Wat dan wel handig is dat je de sleutels van de caravan ook hebt meegenomen. Er ontstaat een enorme paniek, maar gelukkig zijn er altijd van die behulpzame mannen! Het duurt dan ook niet niet lang of er staan 6 man naar één en hetzelfde caravanslotje te kijken, wat maar niet vanzelf open wil gaan. Gelukkig is daar Louis, die met een enorme boormachine het slot vakkundig molt en zie daar de deur is open. Gelukkig is de voorklep nooit op slot gekomen en het slot van het toilet was al stuk. Dus eind goed al goed, ofzo.
Er staat en straffe wind vanuit zee, wat de temperatuur nog maar nauwelijks boven de 20 graden laat komen. Maar wij staan beschut achter een hoge oleanderhaag.
De golven komen dan ook redelijk ver het strand op, dus blijven de meeste mensen maar lekker in de luwte en ver van het winderige strand.
Ali heeft zin om "even" bij de Carrefour te kijken, als we gisteren er langs rijden. Wel heeft ze zo haar bedenkingen om dit op zaterdag te doen. Ach, dat zal toch wel mee vallen, denk ik bij mezelf, dus gaat het naar het grote winkelcentrum, 10 kilometer verderop. Nou, zodra we van de weg, richting de rotonde naar het winkelcentrum komen, staan we al in de file. Tjonge, wat een gekkenboel is het hier.
We prakken de auto ergens "in de buurt" van de Carrefour, maar ontdekken dan dat dit alleen maar de Parking is. Dus wordt het nog een hele tippel naar een immens groot overdekt winkelcentrum.
We belanden, "uiteindelijk" in de Carrefour en de trip is bedoeld om een nieuwe dekbedhoes aan te schaffen.
Het lijkt wat overdreven om jullie de etiketten, zowel voor als achterop te tonen, maar het is het bewijs dat wij niet helemaal gek zijn.....""
"Cama" betekent bed, dus.... bij het bovenste etiket staat het er nog eens bij, dus "VOOR EEN BED VAN 130/140 CM"
Ali heeft al zo haar bedenkingen en haalt het uit de verpakking, maar het blijkt echt een hoes te zijn, wat ook de aardige vakkenvuller, na navraag, bevestigt, dus, Claro!
Het is 100% katoen met 180 draad per inch, "what ever that may be" maar bij thuiskomst, is het echt 225x225, dus ietsie pietsie te groot, voor ons camperbedje. Hoe Spanjaarden dat doen, een 225 cm dekbedhoes op een 140 cm dekbed, is ons nog steeds een raadsel.
Oh, ja, gisteren heb ik met 3 nieuwe landen contact gehad, dat is werkelijk heel uitzonderlijk en ik zit nu op 120 verschillende landen en alle continenten. (Voor wat het waard is.)
Morgen start Max vanaf polepositie in de Chinese Grandprix in Shanghai
