Eerst maar even waar we gisteren, Valentijnsdag, niet aan mee gedaan hebben. Maar Ali kan het niet laten om toch nog even naar het restaurant te wandelen om een foto te nemen. Nu weet ik niet of dit een verschijnsel is van FOMO, maar het heeft er alle schijn van. Oh, FOMO staat voor "Fear Off Missing Out" (bang iets te missen). Het komt tegenwoordig veel voor bij de jeugd, waardoor ze aan hun mobieltje lijken vastgeplakt. Dat dit ook bij oude(re) mensen voorkomt was mij, tot nu toe, onbekend. Wat ook kan is, dat het haar bijdrage voor de blog is.
De volgende ochtend
Er had bij mij al een lichtje moeten gaan branden, of op zijn minst de alarm bellen moeten doen afgaan, toen Ali vanuit bed een recensie over Castellon voorlas. Ik was vroeg(er) op om te controleren of de mail voor de reservering echt was verstuurd.... Nou, dat bleek het geval. Ik had hiervoor mijn telefoon gepakt en dat had navolging, want de recensie kwam vanaf Ali haar telefoon. Stel U even voor, je zit in je PeeJee lekker bij te komen, als ook het weerbericht wordt voorgelezen en dat zegt: "de gehele dag bewolking". Verder: "Castellon is de meest in oude staat gebleven stad, zonder ten onder te gaan aan het toerisme." Nog steeds geen alarmbellen bij mij, totdat.... het hoge woord eruit komt.... "We gaan vandaag naar Castellon, met de bus."
Ik moet nog ontbijten, scheren, me aankleden en eigenlijk nog toiletteren, maar het zal en moet de 9.30 uur bus worden.... Een klein half uur staat er tot mijn beschikking. Ik weet trouwens nu, uit ervaring, dat muesli gemengd met scheerschuim geen aanrader is. Want probeer je maar eens te scheren en te eten tegelijkertijd, het gaat niet, dus vandaar de bovenstaande ervaring.
Met hartkloppingen, op naar de bus, maar we halen hem, of is het haar?
Ja, ik weet het, maar dit is echt een foto van vanmorgen en niet eentje van vorige week, als we bij ons vaste koffietentje, aan een tafeltje zitten. Want.... Ali realiseerde zich vanmorgen dat we over een paar dagen al weer vertrekken en dan is dit weer een uitgelezen kans, nog heel even in Castellon te kijken.
Dit soort schilder versieringen zie je heel veel in Castellon en de meesten zijn werkelijk ware kunstwerken. Ik kan het niet laten om mij lieve, naïeve "schetepeet" even op het verkeerde been te zetten, door te vragen "waar ze die lange penselen toch zouden kopen." Wim Sonneveld zei het al in een van zijn schetsjes: "De humor ligt op straat meneer."
Op Plaza de Major, is een hele schoolklas aan het tekenen. Het is een aandoenlijk gezicht, deze jeugdige kunstenaartjes in spe zo geconcentreerd bezig te zien.
