donderdag 23 februari 2023

Benicasim 30

 Vanmorgen gaat het naar de stad, om eerst een rondje over de markt te maken en vervolgens naar de "Centra Optico". Mijn ene pootje van de bril gaat zo stijf, dat ik bang ben hem, vandaag of morgen, af te breken. Maar mevrouw is bezig een bril aan te meten, dat duurt nog wel even. Dus steken we de straat over om bij de vriendelijke jongeman een prepaid kaartje van 100 GB te gaan halen.

 


Dit is een zogenaamde "Stock" foto, dus niet door mij gemaakt en het is absoluut niet zo druk in de shop. Integendeel, "meneer" zit achter zijn bureau en als ik de winkeldeur wil openen houd ik de kruk in de hand. De jongeman zit het allemaal van afstand te bekijken. Kennelijk is mijn blik hopeloos genoeg, dus hij verheft zijn achterwerk en komt naar ons toe sjokken. Dit belooft niet veel goeds. Meneer spreekt alleen Spaans en dan ook geen woord Engels, tenminste dat doet hij voorkomen. Zelfs "Upload, download en prepaid SimCard", lijkt voor hem abracadabra te zijn. Dit lijkt mij sterk, als je in een Internetwinkel werkt.

Maar goed, "Prepago Tarjeta SIM, Cento GB" (prepaid simcard 100GB) doet zijn werk. Ik had geoefend! Ik krijg het gevoel hier nooit weer weg te komen, want de gegevens op mijn paspoort (ID card) zijn echt niet zo uitgebreid. Vragen over hoe ik de Card weer moet upgraden, landen niet bij hem, ach ik zoek het wel zelf uit... Ik heb mijn 100GB en kan de F1 testdagen in Bahrein en volgende week de F1 race volgen...

Dan maar weer naar de Optico aan de overkant. Ik leg het probleem uit en een minuut later zijn de pootjes van mijn bril weer helemaal soepel. "Cuánto cuesta?" (hoeveel kost het) levert een vriendelijke lach op.

Op naar de Lidl en dat op donderdag. Tja, want op donderdag zijn de aanbiedingen. Vroeger was dat op maandag. Je kunt over de koppen lopen, wat een drukte. Dus stellen we ons in op "het zal onze tijd wel duren" dat zelfs een dame, waar ik een duw van krijg omdat ze bij "haar" product wil,  een vriendelijke glimlach van mij krijgt, dat helpt. Zelfs bij de kassa laten we een mevrouw voorgaan omdat zij maar 2 artikelen heeft.

Het is een bewolkte dag en het wordt er de komende dagen niet beter op. Dus als de boodschappen zijn ingeruimd, plant ik mij in de camper. Maar Ali begint met inrichten van de garage. Dat is een teken dat er vanmiddag meer op het programma staat. Iets meer dan een uurtje later hebben we alles opgeruimd. Tentje ingepakt, kleed voor de camper weg. Zonnekleed van de vooruit, stoelen en tafels ingepakt. Satellietschotel opgeruimd enzovoort. Dat laatste is de taak van Ali en mag ik mij niet mee bemoeien. Dat is nog een klus, want de garage is niet zo groot en het moet precies en niet anders. Ze heeft zelfs aanwijzingen in haar telefoon staan, zoals "Ali haar stoel met de leuning omhoog en poten naar achteren." Mijn stoel daar omgekeerd bovenop."

Maar alles zit er weer in, dus de voorspelde regen kan en mag komen. Wij hebben alles droog in de camper. Regeren is vooruit zien.