Om exact 8 uur stapt Ali uit bed, om de grote was te doen. Ik draai mij nog een keer om en wentel mezelf nog even in de nog warme lappen. Maar dan slaat, ook bij mij, het Calvinisme toe. Als "zij" de was voor mij doet, kan ik toch moeilijk nalaten het ontbijt voor "haar" te maken. Dat die man, ruim 500 jaar later, nog zoveel invloed op de mens kan hebben. Een goede vriend vertelde mij eens, dat er voor hem niets heerlijker bestond dan, na 10 kilometer hardlopen, heerlijk in bad met een zak borrelnootjes en een echte borrel. Mijn reactie, in eerste instantie, was dat ik daar ook wel van kan genieten zonder die 10 kilometer hardlopen. Maar toch is de "beloning" een stuk intenser, na gedane arbeid, denk ik nu!
Zo zit ik nu ook aan een heerlijk witbiertje, nadat we naar Oropesa zijn gefietst. Calvijn, mensen, Calvijn! Maar dat we een eind gefietst hebben geeft wel aan dat we beide aan de beterende hand zijn.
Hoewel het op de fiets, ondanks de dikke jassen en hoofdbanden, nog best frisjes aanvoelt, is het op het bankje in de zon snel te warm. Bij het maken van deze foto, raken we de drone uit het oog. Gelukkig bestaat er altijd nog zoiets als de "Return to home" waarbij het apparaat weer naar zijn startpositie vliegt. Maar het zijn wel even een paar billenknijp momenten.
