Drie weken staan we hier op de camping, op deze 14e februari, oftewel Valentijns dag. Het is licht bewolkt en dus, volgens Ali, een ideale dag om met de bus naar Castellon te gaan. Om 10 uur stappen we op de bus en we zijn niet de enigen met dat idee. Minstens 10 mensen, van de camping, melden zich ook. Voor ons is een Belgisch echtpaar dat hier vanaf 1 december is neergestreken en in april gaan zij ook naar Benidorm. We raken aan de praat omdat een "kunstenaar" omstandig zijn kunst aan haar laat zien. Of zoals de Belgische dame het omschrijft: "Ik heb het gevoel dat ik bij de psychiater zit en van een inktvlek moet vertellen wat ik er in zie." Humor ligt op straat mensen. Halverwege de ochtend zien we onze "kunstenaar" op straat zitten en zijn negotie proberen aan de man te brengen. € 150,- voor een inktvlek, vertelt zijn geplastificeerde prijslijst ons.
Ons "vaste" koffietentje is druk en er is geen plekje meer vrij, dus proberen we het volgende tentje. Daar is nog net een tafeltje vrij en de koffie is er overheerlijk. De toko wordt gerund door vader en dochter en ze hebben het razend druk. Het loopt er af en aan. Een tafeltje, want klein zijn ze, is nog niet verlaten of de volgende klanten schuiven alweer aan. Dochterlief ruimt het tafeltje leeg en Pa komt dan vliegensvlug met het spuitflesje en een doekje en maakt alles weer proper. Het is een geoliede machine, die twee. Ondertussen worden er broodjes gemaakt en de koffie et cetera wordt aan het tafeltje gereserveerd.
Op Place de Major wandelen we door de Mercat Central een overdekte vers- en vismarkt, naast de Concatedral de Santa Maria.
De ogen van deze vissen lijken ons de hele weg erlangs te volgen. Ze zijn zo fel gekleurd, alsof ze licht geven.