De was is gedaan, de boodschappen in "huis" gehaald, er is water getankt, de plee geleegd, dus niets staat ons nog in de weg om lekker te genieten......
Maar de natuur is weerbarstig, zeker de natuur in het menselijke lichaam. Want al is de koorts gezakt, de spieren moeten ook weer even op gang komen en dat laat het lichaam merken door snel achter adem te zijn. We zijn allebei moe als we van de Lidl en de Mercadona terug zijn. Trouwens, even over de Lidl in Benicasim. Er is iets met het assortiment aan de hand. Het wordt karig, tenminste voor de levensmiddelen die wij willen kopen. Van de kaas is alleen een piepklein stukje jonge Gouda te koop. Dan de Brie, ook tergend klein, bijna de helft van een normale portie en dat voor €2,75. Om het te vinden was al een toer, maar iemand had zich bij de aanschaf bedacht en het halverwege de kassa ergens neergegooid. De indeling is sowieso veranderd. Oh, ja, witbier van Petronas. Dat hebben ze in heel Spanje, hier is er alleen de alcoholvrije variant te verkrijgen. Maar gelukkig wel een ander merk voor "maar" €2,= per flesje. Ja, Gekke Gerrit, zo verslaafd ben ik nou ook weer niet.
Voor het eerst sinds we hier zijn stappen we op de fiets om boodschappen te doen. Temeer er ook weer water gekocht moet worden en dat vervoeren we liever in de fietstas. Maar goed, als ik op de fiets stap, kukel ik bijna over het stuur en blijf met mijn broek achter het zadel hangen. @#*$#@@. Misschien is het wel handig om het stuur iets hoger te zetten als hij van de camper komt. Dit is wat ik bedoel. De koorts is gezakt, maar de geest zweeft nog ergens tussen hemel en aarde.
